Program rozwoju turystyki dzieci i młodzieży na lata 2001-2006

Komitet Społeczny RM przyjął i rekomendował Radzie Ministrów projekt dokumentu pt. Międzyresortowy program rozwoju turystyki dzieci i młodzieży na lata 2001-2006, przygotowany przez Ministerstwo Gospodarki.

Niekwestionowane znaczenie turystyki i wypoczynku dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży upoważnia rząd do przygotowania działań o charakterze systemowym, stałego ich monitorowania oraz promowania dobrych wzorców wyjazdów turystycznych i wypoczynku.

Udział w turystyce i wypoczynku dzieci i młodzieży jest swego rodzaju odzwierciedleniem sytuacji materialnej społeczeństwa – na te formy spędzania wolnego czasu mogą sobie pozwolić rodziny zamożne i dobrze sytuowane. Według danych, połowa młodzieży (51,8 proc.) nie korzysta z krótkoterminowych wyjazdów wakacyjnych, nie mówiąc już o wyjazdach długoterminowych. Jeszcze gorzej wygląda sytuacja na wsi – obserwuje się tam systematyczny spadek liczby korzystających z wyjazdów wakacyjnych.

Cele programu rozwoju turystyki dzieci i młodzieży na najbliższe lata to:

• określenie miejsca turystyki dzieci i młodzieży w polityce społecznej państwa;
• wsparcie organizacji pozarządowych w ich działaniach na rzecz większego udziału dzieci i młodzieży w turystyce przez władze oświatowe, samorządy terytorialne i administrację rządową;
• upowszechnianie udziału dzieci i młodzieży w turystyce;
• lepsza koordynacja działań podejmowanych przez administrację rządową.

Przewiduje się, że zadania ujęte w programie będą finansowane przez budżety poszczególnych resortów, wojewodów i samorządy terytorialne.

Podstawowym zadaniem państwa jest zapewnienie szeroko rozumianego bezpieczeństwa w miejscach wypoczynku oraz wspieranie rodzin w działaniach na rzecz tworzenia warunków do wszechstronnego wychowania i wypoczynku dzieci i młodzieży.

Należy wyróżnić cztery grupy zadań realizowanych przez poszczególne organy administracji centralnej:

1. Upowszechnianie udziału dzieci i młodzieży w turystyce i wypoczynku - chodzi tu o wspieranie organizacji pozarządowych, stowarzyszeń i władz samorządowych w organizowaniu wypoczynku dzieci niepełnosprawnych, dzieci i młodzieży z rodzin patologicznych i niewydolnych wychowawczo oraz z rodzin niezamożnych. Istotnym składnikiem tych działań jest edukacja przez turystykę (edukacja ekologiczna, edukacja krajoznawcza, itp.).
2. Szkolenie i doskonalenie kadr dla turystyki i wypoczynku.
3. Wspieranie rozwoju infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej (organizowanie tanich miejsc wypoczynku, wsparcie finansowe i organizacyjne inicjowania działalności turystycznej w szkołach).
4. Zapewnienie bezpieczeństwa wypoczynku dzieci i młodzieży (kontrola stanu higieniczno-sanitarnego, przeciwdziałanie patologiom społecznym, opieka wykwalifikowanej i przeszkolonej kadry).

Realizacja sektorowych celów i konkretnych zadań została przypisana poszczególnym resortom i urzędom centralnym – edukacji narodowej, pracy i polityki społecznej, środowiska, rolnictwa, spraw wewnętrznych, gospodarki, Urzędowi Kultury Fizycznej i Sportu, rzecznikowi praw dziecka oraz Głównemu Inspektoratowi Sanitarnemu.

Założenia programowe na lata 2001-2006

Zapewnienie warunków rozwoju turystyki dzieci i młodzieży (w tym zwiększenie ich udziału w różnych formach rekreacji) jest obowiązkiem państwa.

• obowiązek o tak dużym znaczeniu społecznym, edukacyjnym i zdrowotnym powinien stanowić integralną część polityki społecznej państwa, a w budżecie państwa i w budżetach samorządów terytorialnych powinny być zapewnione odpowiednie środki finansowe na ten cel;
• rodziny wielodzietne i ubogie, sieroty i rodziny zastępcze powinny uzyskać odpowiednie wsparcie, umożliwiające szerszy udział dzieci i młodzieży w aktywnych formach wypoczynku;
• wypoczynkowi i turystyce powinno się nadać odpowiednie znaczenie już na poziomie nauczania szkolnego;
• powinien być przygotowany system kształcenia kadr organizatorów turystyki aktywnej oraz szkolenia nauczycieli w dziedzinie organizacji imprez turystycznych oraz wypoczynku dzieci na koloniach i obozach wędrownych;
• rozwój aktywnych form wypoczynku dzieci i młodzieży oraz poprawa infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej winny uzyskać systemowe wsparcie (w tym i finansowe) przez właściwe resorty i samorządy lokalne, organizacje społeczne i samorządowe;
• powinien być wprowadzony system monitorowania i badania uczestnictwa dzieci i młodzieży w różnych formach turystyki i wypoczynku.

Za nadzór nad realizacją sektorowych zadań programowych oraz zapewnienie środków finansowych na ich wykonanie odpowiadać będą poszczególne resorty.