Wojciech Gąsienica-Byrcyn wraca do Tatrzańskiego Parku Narodowego. Od 1 stycznia 2002 roku będzie pełnił funkcję wicedyrektora ds. nauki, promocji i edukacji.
Stanie się tak na prośbę samego Byrcyna – poinformował rzecznik resortu środowiska Przemysław Szustakiewicz. Sam zaproponował, że zostanie wicedyrektorem TPN, któremu będą podlegały badania naukowe, promocja Tatr i edukacja młodzieży. Zgodnie z obietnicami ministra Byrcyn znalazł sobie miejsce, które pozwoli wykorzystać jego wiedzę i umiejętności dla ochrony przyrody w Polsce. Rzecznik wyjaśnił również, że W. Gąsienica-Byrcyn zrezygnował z proponowanej mu przez ministra S. Żelichowskiego funkcji pełnomocnika do spraw parków górskich. Nie chciał też objąć stanowiska wiceministra – Głównego Konserwatora Przyrody.
Jak go znam, to na pewno zostanie w Zakopanem. Będzie pilnował tego, do czego został stworzony – powiedziała o Wojciechu Byrcynie jego żona, po tym jak Stanisław Żelichowski, jeszcze przed powołaniem na ministra, zaproponował mu trzy możliwości dalszej pracy na rzecz ochrony przyrody.
Z życia Byrcyna
Wojciech Gąsienica Byrcyn urodził się 16 października 1948 w Zakopanem. Jego ojciec był góralskim poetą, a dziadek – przewodnikiem i ratownikiem tatrzańskim. W dzieciństwie i wczesnej młodości Byrcyn był honielnikiem, czyli najniższym w hierarchii pasterzem u bacy Władysława Wiermańskiego w Dolinie Jaworzynki w Tatrach. W 1962 r. ukończył szkołę podstawową z Zakopanem, a w 1967 r. – liceum w Warszawie.
W 1972 ukończył wydział leśnictwa SGGW w Warszawie (w 1987 roku uzyskał doktorat) i rozpoczął pracę w Babiogórskim Parku Narodowym, a rok później w TPN. Od 1969 jest ochotniczym ratownikiem tatrzańskim, a od 1974 – przewodnikiem tatrzańskim. W latach 1981-82 odbył staż naukowy w USA, gdzie zapoznał się m.in. z problemami ochrony przyrody w parkach narodowych. W latach 1988-1990 był kustoszem działu przyrodniczego w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem. W marcu 1990 został dyrektorem TPN.
Wojciech Gąsienica-Byrcyn jest autorem prac naukowych i popularno-naukowych z terenu Tatr oraz opowiadań o tematyce tatrzańskiej napisanych gwarą podhalańską. W 1993 uzyskał w Tokio certyfikat rządu japońskiego, dotyczący zarządzania terenami chronionymi. W 2000 r. otrzymał tytuł Człowieka Roku 2000 Polskiej Ekologii za szczególne zasługi dla ochrony środowiska przyrodniczego w Polsce. Tytuł nadała mu niezależna kapituła konkursu ogłoszonego w ramach obchodów ekologicznego Dnia Ziemi.
Wokół Byrcyna
21.11.2001 Ekolodzy chcą Byrcyna
19.11.2001 A jednak nie wróci
22.10.2001 Powrót na stanowisko
04.10.2001 Nowy dyrektor
11.09.2001 Odwołanie strażnika
przyrody