W wielu gospodarstwach istnieją niewykorzystane zasoby takie jak: rzadko używane pokoje, strych czy poddasza, całe niezamieszkane budynki, części zagród lub grunty pod namioty, które w rozwoju gospodarstwa agroturystycznego mogą okazać się niezastąpione. Wystarczy je tylko uruchomić. Należy jednak pamiętać, że pokoje gościnne nie mogą znajdować się w piwnicy czy suterynie, a powierzchnia, przypadająca na jedną osobę nie powinna być mniejsza niż 4 m2. Pomieszczenie musi być dobrze oświetlone, wolne od insektów i gryzoni, należycie ogrzane (w okresie jesienno-zimowym) – temperatura nie może być niższa niż 18oC.
Podstawowe wyposażenie pokoju to: łóżko lub tapczan, krzesło (jedno na osobę), szafa ubraniowa, wieszak na okrycie wierzchnie i ubrania, kosz na śmieci, popielniczka, firanki, zasłony. Fotele, szafki lub stoliki przy łóżkach, lampki nocne, radio to już wyposażenie dodatkowe, niekonieczne.
Goście muszą mieć nieograniczony dostęp do czystej łazienki i ubikacji (maksymalna liczba osób przypadających na jedną łazienkę i WC wynosi 8-10). Ze względów higienicznych i oszczędnościowych zaleca się instalowanie prysznicy zamiast wanien. W razie braku ciepłej wody, obowiązkiem gospodarza jest zapewnienie dwa razy dziennie dostawy ciepłej wody w zbiornikach.
Dobrze, gdy oprócz pokoi, w których mieszkają turyści, gospodarstwo posiada pokój tzw. dzienny – gdzie można np. obejrzeć telewizję. Wskazane jest wyposażenie gospodarstwa w dodatkowe urządzenia dla gości, umilające im czas i wydzielone tereny do wypoczynku na wolnym powietrzu (altana, duże drzewo, ławki, stoły, miejsce na ognisko i grill, mini plac zabaw dla dzieci itp.).
Jeśli w ofercie gospodarstwa nie uwzględniono sporządzania posiłków dla wczasowiczów należy przeznaczyć pomieszczenie na kuchnię lub tzw. aneks kuchenny, w którego podstawowym wyposażeniu powinny się znaleźć kuchenka elektryczna lub gazowa, lodówka, zlewozmywak, szafki z zastawą, stół do sprzątania posiłków oraz kosz na odpadki.
.png)
Zaloguj przez Facebook
