Młodzi, wykształceni rolnicy tworzą nową klasę średnią polskiej wsi

Poniżej prezentujemy wypowiedz Dariusza Suszyńskiego , prezesa zarządu Krajowego Związku Młodzieży Wiejskiej na temat sytuacji młodych rolników na wsi
Polska Wieś przeszła w ostatnich latach niewyobrażalną zmianę. Z roku na rok stajemy się rolnictwem o standardach zbliżonych do rolnictwa krajów „starej” Unii Europejskiej. Strukturę polskiej wsi co raz częściej stanowią młodzi rolnicy, którzy chcą zajmować się rolnictwem a po wtóre są to absolwenci uczelni wyższych. Fakt ten sprzyja szybszej reorganizacji i wymiany pokoleniowej w rodzimym rolnictwie. Młodzi ambitni rolnicy
to osoby szybciej dostosowujące się do zmian panujących na rynku a zarazem osoby, które optymalnie wykorzystują potencjał swojego gospodarstwa. Młodzi rolnicy
czy rodzinne gospodarstwa rolne nie są zaopatrzone w mechanizmy prawne jak i finansowe by zbudować gospodarstwa powierzchniowo wydajne ekonomicznie. Program premia
dla młodego rolnika jest niewystarczająca by zbudować odpowiednie gospodarstwo.
Brak kapitału przekłada się na małą wydajność i konkurencyjność takich gospodarstw.
Linie kredytowe są mechanizmami obarczonymi wielkim ryzykiem bez wsparcia funduszu gwarancyjnego ze strony instytucji państwowych. W takiej sytuacji polski rolnik nie ma szans z zagranicznym kapitałem lub kapitałem traktującym ziemię jako dobrą inwestycję.
Zorganizowaliśmy 16 Kongresach Innowacyjny Młody Rolnik. Udział w kongresach wzięło ponad 2000 osób. Podsumowujemy również Olimpiadę Młodych Producentów Rolnych, w której zmagało się 1200 uczestników. Działania te sprawiły, iż mieliśmy możliwość poznać opinie i problemy rolników zarówno w województwach o niskiej średniej powierzchni użytków rolnych jak i tych o najwyższych areałach. Pomimo różnej specyfiki przejawiały
się podobne postulaty o lepszy dostęp do informacji i wsparcia rolnictwa. Pomimo odmiennych problemów czy związanych z embargiem czy z eksportem i cenami płodów rolnych rolnicy chcą w sposób konstruktywny brać udział w ustalaniu prawa dotyczącego rolnictwa i chcą mieć swoich reprezentantów w różnych gremiach.
Wieś to nie tylko rolnictwo, ale to społeczeństwa z zakorzenioną bogatą tradycją i wielkim szacunkiem do miejsca, w którym pracują i miejsca, w którym mieszkają. Ważnym aspektem w życiu społeczności wiejskich jest możliwość korzystania z infrastruktury kulturalnej, sportowej czy edukacyjnej. Na tym etapie dostępność do wysokiej jakości usług jest niewystarczająca. Odległość do miast, ośrodków edukacyjno-kulturalnych jest ograniczona przez możliwość dostosowania się do komunikacji między wsią a miastem,
która niejednokrotnie istnieje rzadko lub weekendami sporadycznie. Wsiom grozi odosobnienie, które może przyczynić się do zmniejszenia przepływu życia społecznego z większych ośrodków do mniejszych ze względu na tryb pracy rolników i specyfiki pracy, a także braku narzędzi aktywizowania społeczeństw wiejskich w rozwoju swojej tradycji i podnoszeniu stopnia edukacji wysoce wyspecjalizowanej w agrotechnice.  
Dariusz Suszyński