Energetyczne surowce, jak gaz ziemny, ropa naftowa, węgiel, są nieodnawialne, a ich zasoby kurczą się w zastraszającym tempie. Ceny tych źródeł energii stale rosną i za kilka lat będą wielokrotnie wyższe niż dzisiaj.
Spalanie tradycyjnych surowców energetycznych w elektrowniach, zakładach przemysłowych, kotłach grzewczych i pojazdach jest główną przyczyną degradacji środowiska naturalnego. Powoduje m.in. efekt cieplarniany i niszczenie ozonowej warstwy atmosfery. Dlatego konieczne jest poszukiwanie i wykorzystywanie takich źródeł energii, które nie będą obciążały środowiska naturalnego.
Odnawialne źródła energii mają tę szczególną właściwość, że nie zużywają się w procesie ich użytkowania, a ich wykorzystanie nie zubaża przyszłych pokoleń w zasoby energetyczne i walory środowiska naturalnego. W Polsce odnawialne źródła energii doczekały się formalnej definicji w ustawie Prawo energetyczne z kwietnia 1997 roku (Dz. U. nr 54, poz. 348). Zgodnie z ustawą, odnawialne źródła energii są to źródła wykorzystujące w procesie przetwarzania nie zakumulowaną energię w rozmaitych postaciach, w szczególności energię rzek, wiatru, biomasy, energię promieniowania słonecznego.
W kierunku zwiększonego wykorzystania odnawialnych źródeł energii prowadzą światowe i europejskie tendencje związane z finansowym wspieraniem tej dziedziny, szczególnie ze środków ISPA, których celem jest pomoc krajom kandydującym do UE w dostosowaniu się do wspólnotowych standardów w tym zakresie.
Na 540 mln euro szacuje polskie biuro Europejskiego Centrum Energii Odnawialnej środki, jakie Polska będzie mogła pozyskać w latach 2003-2006 z zagranicy na inwestycje w zagospodarowanie odnawialnych źródeł energii.
Jak wynika jednak ze "Strategii rozwoju energii odnawialnej" – rządowego dokumentu zaakceptowanego w sierpniu 2001 roku przez Sejm - całkowite nakłady niezbędne do osiągnięcia 7,5 proc. udziału energii odnawialnej w bilansie paliwowo-energetycznym Polski w 2010 roku wyniosą około 6 mld euro.
.png)
.jpg)
Zaloguj przez Facebook
