Handel zagraniczny mięsem czerwonym

W latach 1996-1998 wpływy z eksportu mięsa czerwonego kształtowały się w przedziale 356-495 mln USD i w latach 2000-2002 zmniejszyły się do około 233-262 mln USD. Towarzyszył temu spadek wartości importu mięsa czerwonego,
odpowiednio z 96-134 do 42-73 mln USD. W latach 1999-2002 dodatnie saldo obrotów handlu zagranicznego wynosiło 188-226 mln USD i w porównaniu do lat 1996-1998 było niższe o 141-211 mln USD.
Handel zagraniczny mięsem czerwonym charakteryzowały:

• malejący udział wieprzowiny w eksporcie mięsa czerwonego, z około 72,8%
  w 1996 roku do 39,6% w 2002 roku; w tym okresie produkcja krajowa mięsa
  wieprzowego kształtowała się na stosunkowo wysokim poziomie (1,9-
  2,0 mln ton rocznie) i podlegała jedynie wahaniom wynikającym z cykliczności
  produkcji, jednak udział eksportu w produkcji wieprzowiny obniżył się
  z 13,7% do około 4%,
  
• wyższy, mimo sukcesywnego spadku produkcji, udział wołowiny niż wieprzowiny
  w eksporcie mięsa czerwonego, a także okresowy wzrost wpływów
  z eksportu wołowiny, do około około 233 mln USD w 1998 roku i 158 mln
  USD w 2002 roku wobec 118-137 mln USD w pozostałych latach (tabela 1),
• duże znaczenie eksportu wołowiny w kształtowaniu dodatniego salda obrotów
  handlu zagranicznego mięsem czerwonym; w latach 1999-2002 dodatnie
  saldo obrotów handlu zagranicznego wołowiną wahało się od około 118
  do około 157 mln USD, natomiast dodatnie saldo obrotów wieprzowiną sukcesywnie
  obniżało się, z około 90 do około 35 mln USD,
• zależność między stanem zapasów Agencji Rynku Rolnego a poziomem eksportu
  mięsa wieprzowego i wołowego,
• wysoki udział państw Europy Środkowo-Wschodniej, w tym Rosji, w strukturze
  geograficznej eksportu mięsa pochodzącego z zakupów interwencyjnych,
• obniżenie wartości importu mięsa czerwonego, z około 112-134 mln USD
  w latach 1996-1998 do około 42-69 mln USD w latach 2001-2002, w tym
  mięsa wieprzowego, odpowiednio z 98-101 mln USD do 42-69 mln USD;
  o spadku importu zadecydowały spowodowane BSE bydła i pomorem świń,
  zakazy weterynaryjne.

Tendencje w handlu zagranicznym mięsem czerwonym
Struktura geograficzna i towarowa obrotów określała tendencje polskiego handlu zagranicznego mięsem czerwonym. Unia Europejska była przede wszystkim odbiorcą polskiej wołowiny. W latach 1996-2002 udział państw członkowskich w eksporcie bydła i cieląt wynosił około 65-74%, w eksporcie mięsa wołowego około
3-53%, a w eksporcie konserw około 14-83%. Wymienione grupy towarowe nie są jednorodne i w określonych asortymentach żywca i mięsa wołowego udział krajów Unii był większy od prezentowanego. Po przyznaniu Polsce preferencji
celnych kraje te stanowiły główny rynek zbytu bydła opasowego i cieląt oraz mięsa wołowego świeżego i chłodzonego.

Tabela 1. Handel zagraniczny mięsem czerwonym

Do państw Europy Środkowo-Wschodniej, łącznie z Rosją, eksportowaliśmy przede wszystkim eksport mięso wołowe mrożone. W latach 1997-2002 eksport mięsa wołowego ogółem do tych państw kształtował się w granicach
2,9-43,7 tys. ton. O dużych wahaniach w poziomie eksportu decydował stan