Hodowcy indyków bardzo często stykają się z problemem uwodnionych odchodów. Ryzyko wystąpienia biegunek zwiększa się między 5 a 16 tygodniem życia ptaków. Każdy stres, nieznaczna nawet infekcja mogą powodować bardzo silne nasilenie tej przypadłości. Aby maksymalnie wykorzystać paszę, utrzymać dobre tempo przyrostu, należy dokonać wszelkich starań, by wyeliminować lub przynajmniej maksymalnie ograniczyć występowanie tego problemu.
Przede wszystkim trzeba unikać możliwości zatrucia mikrobiologicznego. Liczne badania naukowe wskazują, że poprawa jakości wody zadawanej ptactwu ogranicza problemy związane z biegunkami. Wszystkie linie pojenia należy dokładnie zdezynfekować wewnątrz, po zakończonym cyklu produkcyjnym. Najprostszym środkiem dezynfekującym jest woda utleniona. 2% roztwór tego związku utrzymuje się wewnątrz systemu pojenia przez 24 godziny, po czym przepłukuje się urządzenia czystą wodą. Po tym zabiegu można przeprowadzić dodatkową antyseptykę roztworem wody i kwasu organicznego. Linie, którymi doprowadzana jest woda powinno się czyścić także podczas cyklu produkcyjnego. Konieczna jest każdorazowa dezynfekcja po przeprowadzonych szczepieniach i podawaniu leków bądź witamin rozpuszczonych w wodzie. Związki te, a przede wszystkim cukry będące składnikiem wielu lekarstw stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii i drobnoustrojów chorobotwórczych. Dezynfekcję można przeprowadzić przy pomocy roztworu kwasu organicznego, który należy stosować zawsze zgodnie z zaleceniami producenta preparatu.
Kolejną bardzo istotną kwestią jest odkażanie silosów, karmideł – całych linii żywieniowych po zakończonym cyklu produkcyjnym. Jeżeli jest to możliwe, należy najpierw usunąć zalegający pył z paszy, który gromadząc się w karmidłach stanowi doskonałe podłoże do rozwoju bakterii, a później przeprowadzić dezynfekcję przy zastosowaniu wyjałowiającego preparatu przeznaczonego do tego celu.
Także dobrej jakości ściółka jest ważnym elementem środowiska, w którym przebywają stada, w znacznym stopniu wpływającym na ostateczny rezultat produkcji. Najważniejszą rolą materiału ściółkowego jest pochłanianie wilgoci z odchodów ptasich, otoczenia. Aby nie doprowadzić ściółki do zbytniego uwilgotnienia, należy ją często wzruszać, powinno się usuwać zbite, mokre fragmenty, a także pamiętać o systematycznym dościelaniu. Należy także zwracać uwagę na wentylację i mikroklimat wewnątrz obiektu. Zmiany pogodowe, duże skoki temperatur, różnica temperatur pomiędzy dniem a nocą, wietrzna pogoda, przeciągi i chłodne powietrze spadające na ptaki, bardzo łatwo mogą być sprawcą dużego stresu, a tym samym i biegunek.
Co jednak zrobić, jeśli pojawi się problem biegunek?
Przede wszystkim należy zastosować produkty poprawiające jakość mikrobiologiczną. Są to na ogół preparaty przeznaczone do spajania ptaków, najczęściej zawierające siarczan miedzi lub kwasy organiczne. Jeśli problem jest poważny, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii i zapodać indykom antybiotyk przeciwdziałający chorobie. Samodzielnie możemy także podjąć decyzję o zmianie paszy, na taką, która odciąży przewód pokarmowy ptaków i pomoże odbudować w nim prawidłowy bilans pomiędzy bakteriami przewodu pokarmowego. Przykładem takich mieszanek są pasze z linii Indyk Diet. Mają one niższy poziom białka i energii, to jednak ich szczególny skład i zbilansowanie, pomaga zmniejszyć problem biegunek i poprawić strawność paszy. Zastosowanie pasz dietetycznych jest często alternatywą dla drogiego leczenia antybiotykowego.
Pasze dietetyczne, zapobiegają różnego typu schorzeniom, zawierają składniki gwarantujące szybkie tempo wzrostu i dobre wykorzystanie paszy. Zapobiegają biegunkom, dzięki znajdującym się w nich dodatkom powodującym ustabilizowanie się flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym, przeciwdziałają również wystąpieniu schorzeniom nóg, do których należy peroza. Schorzenie to powodują niedobory w paszy cynku, kwasu foliowego, choliny, biotyny, niacyny przy jednoczesnym nadmiarze wapnia i fosforu. Innym schorzeniem kończyn jest krzywica spowodowana zaburzeniami w gospodarce wapniowo- fosforowej. Coraz częściej pojawia się w stadach syndrom nagłej śmierci, którego jedną z przyczyn jest niezbilansowanie w karmie elektrolitów. Indyki są bardziej, niż inne ptaki wrażliwe na niedobory witamin. Szczególną rolę odgrywają kwas pantotenowy, ryboflawina i biotyna. Niedobór biotyny w żywieniu indyków rzeźnych powoduje stany zapalne skóry w okolicy dzioba i nóg, braki w upierzeniu, perozę i negatywnie wpływa na wzrost zwierząt.
Te wszystkie problemy, których pojawieniu się sprzyja źle zbilansowana dieta ogranicza zastosowanie pasz dietetycznych. Stosowanie profilaktyczne takiego systemu żywienia, przed pojawieniem się pierwszych symptomów schorzeń jest najbardziej racjonalnym sposobem zapobiegania biegunkom i innym chorobom, na które narażone są indyki podczas całego procesu ich produkcji.
.png)
Zaloguj przez Facebook
