Uprawa ziemniaka w naszym kraju, mimo trudności rynkowych i zmian gustów kulinarnych, wciąż cieszy się dużym powodzeniem. Obecnie duża cześć zbiorów ziemniaków przeznaczana jest na przetwory i nowe technologie w przetwórstwie, w których wysoka jakość odgrywa decydujące znaczenie przy zakupie plonu końcowego – bulwy !
Kondycja i rozwój naszego rolnictwa na obecnym etapie zmusza nas do wykorzystywania środków ochrony roślin, aby uzyskiwać wyższy i stabilniejszy plon, a także zdrowe i nieuszkodzone przez szkodniki bulwy. Ochrona chemiczna upraw, mimo wprowadzania elementów integrowanej ochrony, zawsze będzie jej elementem i składnikiem, który wpływa bezpośrednio na jakość produkcji. Coraz większa część nowych środków ochrony roślin (w tym zapraw) spełnia też wysokie wymagania dotyczące ochrony zdrowia i środowiska rolniczego (gleby, wody i organizmów pożytecznych).
Powierzchnia uprawy ziemniaka wynosi obecnie ok. 400 tys. ha. W przyszłości przewiduje się, że zmiany w powierzchni areału ziemniaka w naszym kraju nie będą tak drastyczne (jak w poprzednich latach) i utrzymają się na podobnym do obecnego poziomie.
Ziemniak jest uprawą delikatną, dlatego wymaga zespołu uprawek agrotechnicznych i środków ochronnych aby uzyskać wysokie i zdrowe plony. Na ziemniaku główne zagrożenie z punktu widzenia gospodarczego może wywoływać - zaraza ziemniaka (jako najważniejsza choroba) oraz szkodniki glebowe (drutowce, pędraki, gąsienice rolnic, czasami mątwiki).
Zagrożenia jakich można się spodziewać w uprawie ziemniaków to wciąż charakter produkcji, która jest bardzo rozdrobniona (przez to ekstensywna), średnia wielkość areału wynosi od 0,5-1 ha ziemniaków. Na szczęście ostatnim czasie występują znamiona koncentracji upraw, szczególnie przy produkcji rynkowej i na przetwórstwo. Zagrożenie wywołane licznym wystąpieniem szkodników glebowych (wygryzienia bulw, wżery, kanały żerowe), związane jest głównie ze złą agrotechniką, płodozmianem, zachwaszczeniem pól, bezorkowymi systemami uprawy, nieracjonalną ochroną roślin w małych gospodarstwach, a także monokulturami kukurydzy, ugorowaniem i odłogowaniem pól – czyli tymi czynnikami, które wpływają na rozwój i dużą liczebność szkodliwych owadów.
W obecnym wyglądzie polskiego rolnictwa, po wejściu do UE, wraz z wprowadzeniem nowych technologii uprawy, znaczenie szkodników glebowych wcale nie osłabło, mając obecnie zasięg lokalny, choć znaczący. W Polsce straty spowodowane żerowaniem larw szkodników wynoszą obecnie średnio od 5 do 35% plonu, a w skrajnych przypadkach ponad 50% zbieranych bulw na polu jeśli ziemniaki były uprawiane na polu odłogowanym lub po zagospodarowanym użytku zielonym (pastwisku). Zagrożenie na polu systematyzuje- tab.1, która mówi nam o liczbie larw i zasiedleniu przy, którym mogą powodować istotne straty.
Wśród rolników w Polsce zaprawianie bulw w trakcie sadzenia (jako metoda) postrzegane jest jako nowoczesny i w miarę prosty sposób na pozbycie się kłopotów z żerowaniem szkodników na bulwach i liściach. Zaprawianie wymaga jednak posiadania zaprawiarki montowanej na sadzarce. Sam zabieg zaprawiania jest bardzo łatwy i skuteczny, eliminując od samego początku (od posadzenia) szkodniki i choroby.
Ochrona roślin wymaga ciągłego poszukiwania nowych, skuteczniejszych i bardziej przyjaznych środowisku - metod i środków ochrony roślin.
Prestige Forte 370 FS to 2-składnikowa zaprawa różniąca się od poprzedniej formulacji (Prestige 290 FS) tylko innymi proporcjami substancji aktywnych. W nowej formulacji 370 FS zawiera ona 120 g imidachloprydu oraz 250 g pencykuronu - w 1 litrze środka. Zaprawiona bulwa chroniona jest systemicznie przez imidachlopryd. Substancja ta tworzy swoistą otoczkę wokół bulwy i skutecznie eliminuje przybywające na żerowanie szkodniki.
Należy tu podkreślić, że na rynku Polskim jest to jedyna zarejestrowana zaprawa do ochrony bulw o takim szerokim spektrum działania (choroba rizoktonia - szkodniki nalistne - szkodniki glebowe).
Ostatnie najnowsze (2010, 2011 rok) badania wykonane w Boninie potwierdzają wysoką skuteczność zapraw w ochronie roślin zarówno przed skutkami rizoktoniozy (R. solani) jak i szkodnikami glebowymi. Redukcja populacji szkodliwych larw wynosiła ponad 80% stanu liczebnego larw w porównaniu do populacji wyjściowej larw (tab.2), natomiast uszkodzenia bulw powodowanych przez drutowce i pędraki były wyższe na kontroli (tab.3)
7827253
1