Przyjazne koniki

Jedną z atrakcji Suwalszczyzny jest stadnina kucyków szetlandzkich. Hodowla, jedyna tego rodzaju w całym północno-wschodnim regionie, znajduje się w Lipniaku w gm. Suwałki. Jej właścicielem jest Zbigniew Markiewicz, który 10 lat temu dla koni porzucił miasto.

Hodowlą kuców zająłem się jeszcze w Suwałkach. Było to dwanaście lat temu – mówi Z. Markiewicz. – Moja decyzja nie była dziełem przypadku. W jej podjęciu pomogły mi ukończone w przeszłości studia w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Wybrałem kuce szetlandzkie, bo należą do najrzadszych w Polsce ras koni. Zaczynałem dosłownie od kilku sztuk, chcąc jednak powiększyć stado, musiałem wyprowadzić się na wieś. Kupiłem opuszczone gospodarstwo w niedaleko położonym Lipniaku, które przystosowałem do prowadzonej działalności. 
W najlepszym okresie stado liczyło nawet około 50 kuców. Jednak dodatkowe koszty związane z wynajmowaniem pracowników zmusiły Z. Markiewicza do ograniczenia hodowli. 

Obecnie mam dwadzieścia trzy klacze. Jest to optymalna ilość do pielęgnacji przez jedną osobę. Wszystkie koniki wpisane są do Polskiej Księgi Stadnej Kuców Szetlandzkich, w której znajduje się tylko 187 tych koni. Moja hodowla jest jedyną tego rodzaju w całym północno-wschodnim regionie kraju – mówi z dumą Z. Markiewicz.
Perełką stadniny są też miniaturki kuca szetlandzkiego, których wysokość w kłębie dochodzi ledwie ok. 70 cm. "Normalne” mają do 120 cm. Kuce mogą służyć do lekkiego transportu, np. w ogrodnictwie oraz do występów w cyrku. 
Doskonale nadają się do jazdy wierzchem, głównie dla dzieci. Dlatego chętnie są kupowane przez właścicieli ogródków rekreacyjnych i stadnin z dużymi końmi. Spełniają też nieocenioną rolę przy terapii dzieci z porażeniem mózgowym – dodaje właściciel unikatowej stadniny. 

Z. Markiewicz nie kryje, że hodowla może przynosić całkiem godziwe dochody. Pod warunkiem, że poświęci się jej wystarczająco dużo czasu. I tak, jak przy każdym innym zajęciu, trzeba lubić to, co się robi.