Chiny zwolnią miejsca drobiarskiej konkurencji?

Uwaga świata drobiarskiego skupia się na problemach w Chinach z ASF i pozytywnym wpływie tych zdarzeń  na  wzrost  światowego  popytu na drób.  Każdy niemal eksporter drobiu upatruje  w tym szans dla siebie.

Jednak  warto też spojrzeć  na drugą  stronę medalu – chiński eksport. Braki mięsa drobiowego, rosnące jego ceny,  niewystarczająca baza genetyczna, brak piskląt towarowych i ich wysoka cena, to kilka  kluczowych  czynników,  które nie tylko generują wyższy popyt na import, ale mogą utrudniać chińskim eksporterom  utrzymanie  się na  rynkach zagranicznych.

Niedawno amerykańscy analitycy prognozowali, że eksport z Chin w 2019 roku powinien  być stabilny i wynieść 455 tys. ton. Jednocześnie zaznaczyli, że azjatyccy eksporterzy mają problem  przez wysokie ceny drobiu i deklarują, że są gotowi sprzedawać  nawet  „ze stratą”, aby nie straci kontrahentów.  

Warto się, zatem zastanowić, czy rzeczywiście chińskie firmy w dłuższym terminie wytrzymają  presję cenową i czy nie zwolni się trochę miejsca w obszarze ich rynków zbytu. W 2018 roku Chiny  eksportowały głównie do Japonii (48 proc.), Hongkongu (32 proc.) i  Unii Europejskiej (8 proc.).

 

Krajowa Izba Producentów Drobiu i Pasz