PRZYCZYNY
Schorzenie spowodowane nagłą zmianą dawki pokarmowej lub zjedzeniem
nadmiernej ilości lub złej jakości paszy.
OBJAWY KLINICZNE
Ciepłota ciała, tętno, liczba oddechów w normie, brak apetytu, zmniejszona
motoryka żwacza. W wypadku zjedzenia nadmiernej ilości paszy objętościowej
żwacz wypełniony, a przy spożyciu większej niż zwykle dawki ziarna żwacz
niezupełnie wypełniony, wyraźnie osłabiona motoryka żwacza lub jej zanik.
Zmniejszenie produkcji mleka, kał w zmniejszonej ilości lub rzadki, cuchnący.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Nadmiar lub nieprawidłowa treść w żwaczu.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badanie pH treści żwacza (5,8-7,8). Określenie liczby i żywotności
pierwotniaków (zmniejszona liczba, w pierwszej kolejności giną duże
wymoczki).
LECZENIE
Dieta – dobre siano, w ciężkich przypadkach lewarowanie treści żwacza,
preparaty z kwasem propionowym Neopropiovet 70-350 g/szt Podanie treści żwacza
od zdrowych sztuk bydła.
ZAPOBIEGANIE
Podawanie właściwej, dobrze zbilansowanej pod względem makro- i mikroskładników
paszy, stopniowe przyzwyczajanie zwierząt do nowe paszy.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora
.png)
Zaloguj przez Facebook
