Rolnicy w czasach PRL – u potajemnie prowadzili udój zwierząt hodowlanych na własny użytek. Dziś mogą to już robić oficynie przestrzegając jedynie obowiązującego od 7 sierpnia 2007 r. Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju wsi z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny.
Do uboju na terenie własnego gospodarstwa rolnik może przeznaczać cielęta do 6 m-ca życia, owce, kozy, trzodę chlewną, drób oraz zajęczaki.
Posiadacz trzody chlewnej, przynajmniej 24 godziny przed planowanym ubojem, ma obowiązek poinformowania urzędowego lekarza weterynarii (wyznaczonemu przez lek. powiatowego do badania mięsa) o zamiarze dokonania uboju na terenie własnego gospodarstwa i zgłosić mięso do badania. Mięso świń poddaje się obowiązkowemu badaniu poubojowemu na obecność włośni - na koszt posiadacza. Natomiast posiadacz cieląt, owiec i kóz, przekazuje powiatowemu lekarzowi weterynarii powiadomienie (w formie pisemnej) o zamiarze dokonania uboju, również 24 godziny przed planowanym ubojem. Ponadto, posiadacz małych przeżuwaczy zobowiązany jest do złożenia oświadczenia o zagospodarowaniu na własny koszt materiału szczególnego ryzyka..
Ze względu na to, że badanie poubojowe mięsa małych przeżuwaczy jest dobrowolne, posiadacz składa informację o zgłoszeniu do badania, bądź z jego rezygnacji.
.png)
Zaloguj przez Facebook
