aaaaaaaaaaaJOHN_DEERE1

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

5 listopada 2003

1767

z dnia 8 października 2003 r.

w sprawie warunków weterynaryjnych mających zastosowanie do niejadalnych produktów zwierzęcych oraz materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka

Na podstawie art. 5 ust. 4 oraz art. 9 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji, przechowywaniu, wprowadzaniu na rynek, przetwarzaniu, przewozie i wykorzystywaniu niejadalnych produktów zwierzęcych, stanowiących materiał niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka (Dz. U. Nr 106, poz. 1001), zwanego dalej "wykazem materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka";

2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy zgłaszaniu, zbieraniu, przekazywaniu, segregowaniu, oznakowaniu, przetwarzaniu i postępowaniu z materiałami niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka, zwanymi dalej odpowiednio "materiałem kategorii 1", "materiałem kategorii 2" i "materiałem kategorii 3".

§ 2.

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

1) surowej karmy w rozumieniu przepisów o ochronie zwierząt, pochodzącej ze sklepów lub pomieszczeń przylegających do punktów sprzedaży, w których rozbiór i przechowywanie mięsa są prowadzone wyłącznie w tych sklepach lub w punktach sprzedaży;

2) surowej karmy otrzymanej ze zwierząt poddanych ubojowi w gospodarstwie pochodzenia wykorzystywanej na potrzeby własne tego gospodarstwa;

3) płynnego mleka i siary usuniętych z gospodarstwa lub wykorzystywanych w gospodarstwie, z którego pochodzą;

4) ciał lub części tych ciał zwierząt dzikich, niepodejrzanych o zakażenie chorobami przenoszącymi się na ludzi lub zwierzęta, z wyjątkiem:

a) ryb wyłowionych w celach handlowych,

b) gdy są wykorzystywane do sporządzania trofeów myśliwskich;

5) odpadów kuchennych, z wyjątkiem:

a) pochodzących ze środków przewozu międzynarodowego,

b) przeznaczonych do skarmiania zwierząt,

c) przeznaczonych do wytworzenia biogazu lub kompostu;

6) komórek jajowych, embrionów i nasienia nieprzeznaczonych na cele hodowlane;

7) tranzytu niejadalnych produktów zwierzęcych drogą morską lub powietrzną.

§ 3.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) zwierzęta dzikie - inne niż zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka;

2) zwierzęta futerkowe - zwierzęta utrzymywane w celu pozyskania futra, nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi;

3) producent - podmiot, którego działalność powoduje powstanie niejadalnych produktów zwierzęcych;

4) partia - ilość produktu wyprodukowaną w jednym zakładzie przy zastosowaniu tych samych metod przetwarzania przeznaczoną, po badaniu mikrobiologicznym, do sprzedaży;

5) niejadalne produkty krwiopochodne - produkty otrzymane z krwi zwierząt lub jej frakcji, w szczególności suszone, mrożone lub płynne osocze, pełną krew suszoną, suszone, mrożone lub płynne czerwone krwinki lub ich frakcje i mieszaniny, z wyjątkiem mączki z krwi zwierząt;

6) krew zwierząt - świeżą pełną krew zwierząt zawierającą elementy stałe i płynne;

7) mączka z krwi zwierząt - produkt otrzymany z krwi zwierząt poddanej obróbce termicznej, przeznaczony do spożycia przez zwierzęta lub przeznaczony na nawozy organiczne;

8) mączka rybna - przetworzone białko zwierzęce otrzymane ze zwierząt morskich, z wyjątkiem ssaków morskich;

9) karma - karmę dla zwierząt domowych zawierającą materiał kategorii 3;

10) surowa karma - karmę dla zwierząt domowych, która nie została poddana procesowi konserwującemu innemu niż chłodzenie, mrożenie lub głębokie mrożenie w celu zapewnienia jej trwałości;

11) przetworzona karma - karmę dla zwierząt domowych, która została poddana obróbce, z wyjątkiem surowej karmy dla zwierząt domowych;

12) produkty do zastosowania technicznego - produkty otrzymane bezpośrednio z niejadalnych produktów zwierzęcych, przeznaczone do celów innych niż spożycie przez ludzi lub zwierzęta, w tym garbowane i obrabiane skóry, trofea myśliwskie, przetworzoną wełnę, włosie, szczecinę, pióra i ich części, surowicę koniowatych, niejadalne produkty krwiopochodne, produkty lecznicze, wyroby medyczne, kosmetyki, produkty kostne na porcelanę, żelatynę i klej, nawozy organiczne, polepszacze gleby, wytopione tłuszcze, pochodne tłuszczowe, przetworzone odchody oraz mleko i przetwory mleczne;

13) zakład techniczny - zakład, w którym niejadalne produkty zwierzęce są wykorzystywane do wytwarzania produktów do zastosowania technicznego;

14) zakład pośredni kategorii 1 lub kategorii 2 - zakład, w którym czasowo przechowuje się nieprzetworzony materiał kategorii 1 lub kategorii 2, przed przewiezieniem do miejsca przeznaczenia, oraz w którym mogą być przeprowadzane czynności wstępne, takie jak skórowanie i sekcja wraz z pobraniem prób;

15) zakład przetwarzający kategorii 1 -zakład, w którym przetwarza się materiał kategorii 1 przed jego ostatecznym zniszczeniem;

16) zakład oleochemiczny kategorii 2 - zakład, w którym przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany z materiału kategorii 2;

17) zakład przetwarzający kategorii 2 - zakład, w którym przetwarza się materiał kategorii 2 przed jego ostatecznym zniszczeniem lub dalszym przetwarzaniem;

18) zakład pośredni kategorii 3 - zakład, w którym nieprzetworzony materiał kategorii 3 jest sortowany, rozbierany, schładzany, głęboko zamrażany w bloki lub przechowywany przed przewiezieniem do miejsca przeznaczenia;

19) zakład oleochemiczny kategorii 3 - zakład, w którym przetwarza się wytopiony tłuszcz pozyskany z materiału kategorii 3;

20) zakład przetwarzający kategorii 3 - zakład, w którym przetwarza się białko zwierzęce i inne produkty przetworzone, w tym niejadalne produkty krwiopochodne, wytopione tłuszcze, oleje rybne, pochodne tłuszczowe, żelatynę, białka hydrolizowane, fosforan wapnia, mleko, przetwory mleczne i siarę, które mogą być wykorzystane jako materiał paszowy;

21) zakład wytwarzający biogaz - zakład, w którym biologiczna degradacja produktów pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach beztlenowych;

22) zakład wytwarzający kompost - zakład, w którym biologiczna degradacja produktów pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach tlenowych;

23) zakład termicznego przekształcania - spalarnię odpadów inną niż spalarnia odpadów w rozumieniu przepisów o odpadach, w której odbywa się proces spalania polegający na termicznym przekształcaniu niejadalnych produktów zwierzęcych lub produktów powstałych w wyniku spalania niejadalnych produktów zwierzęcych;

24) zakład termicznego przekształcania o dużej zdolności produkcyjnej - spalarnię o zdolności spalania powyżej 50 kg niejadalnych produktów zwierzęcych na godzinę;

25) zakład termicznego przekształcania o małej zdolności produkcyjnej - spalarnię o zdolności spalania do 50 kg niejadalnych produktów zwierzęcych na godzinę;

26) współspalarnia - miejsce niszczenia niejadalnych produktów zwierzęcych lub produktów z nich otrzymanych, w którym produkty zwierzęce są spalane razem z paliwem typowym dla danej instalacji;

27) magazyn - obiekt inny niż zakład przetwarzający lub wytwarzający dodatki, premiksy przygotowane na bazie dodatków, mieszanki paszowe, w którym produkty przetworzone są przechowywane przed ich ostatecznym wykorzystaniem lub zniszczeniem;

28) treść z przewodu pokarmowego - zawartość przewodu pokarmowego ssaków i ptaków bezgrzebieniowych;

29) odchody - kał i mocz zwierząt gospodarskich, w tym zużytą ściółkę oraz guano, nieprzetworzone lub przetworzone w zakładach wytwarzających biogaz i kompost;

30) gryzaki dla psów - niegarbowane produkty dla psów, wytworzone ze skór zwierząt kopytnych lub innego materiału zwierzęcego;

31) kolagen - wyrób na bazie protein uzyskany z błon, skór i ścięgien zwierzęcych, a w przypadku świń, drobiu i ryb - uzyskany także z kości;

32) żelatyna - naturalne, rozpuszczalne białko, żelujące lub nieżelujące, pozyskane w drodze częściowej hydrolizy kolagenu wyprodukowanego z kości, skór i ścięgien zwierząt, w tym ryb i drobiu;

33) skwarki - zawierające białko pozostałości po wytopieniu lub częściowym oddzieleniu tłuszczu i wody;

34) skóry - wszelkie tkanki skórne i podskórne;

35) białko hydrolizowane - polipeptydy, peptydy i aminokwasy oraz ich mieszaniny, pozyskane na drodze hydrolizy niejadalnych produktów zwierzęcych;

36) przetworzone białko zwierzęce - białko zwierzęce otrzymane wyłącznie z materiału kategorii 3, poddanego obróbce w celu przetworzenia go .w sposób umożliwiający bezpośrednie zastosowanie jako materiału paszowego lub wykorzystanie go w inny sposób w środkach żywienia zwierząt, włączając w to karmy dla zwierząt domowych, lub użycie w nawozach organicznych lub polepszaczach gleby; przy czym białko to nie zawiera niejadalnych produktów krwiopochodnych, mleka, przetworów mlecznych, siary, żelatyny, białek hydrolizowanych, fosforanów wapnia, jaj i kolagenu;

37) polepszacze gleby - materiały pochodzenia zwierzęcego wykorzystywane do poprawienia odżywiania roślin oraz fizycznych i chemicznych właściwości gleb, a także aktywności biologicznej tych gleb, stosowane razem lub osobno, w tym również odchody, treść z przewodu pokarmowego, kompost i pozostałości po produkcji biogazu;

38) produkty przetworzone - niejadalne produkty zwierzęce, które zostały poddane jednej z metod przetwarzania wymienionych w rozporządzeniu;

39) obszar odległy - obszar ustalony przez powiatowego lekarza weterynarii, na którym ze względu na niewielką populację zwierząt i ograniczony dostęp do urządzeń przetwarzających niejadalne produkty zwierzęce produkty te niszczy się w miejscu ich powstania;

40) wytopione tłuszcze - tłuszcze otrzymane z przetwarzania materiału kategorii 2 lub materiału kategorii 3;

41) garbowanie - utwardzanie skór przy użyciu garbników pochodzenia roślinnego, soli chromu lub innych substancji;

42) pióra i części piór - nieprzetworzone pióra i części piór, które nie zostały poddane działaniu pary wodnej ani innej metodzie zapewniającej zniszczenie czynników chorobotwórczych;

43) wełna, włosie i szczecina świńska - nieprzetworzoną odpowiednio wełnę owczą, włosie zwierząt przeżuwających i szczecinę świńską, które nie zostały:

a) pozyskane przez garbowanie,

b) poddane fabrycznemu praniu,

c) poddane metodzie zapewniającej zniszczenie czynników chorobotwórczych.

§ 4.

1. Materiał szczególnego ryzyka:

1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje;

2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo

3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 1, przy użyciu:

a) jednej z metod przetwarzania lub

b) metody 1, wskazanej przez powiatowego lekarza weterynarii

- określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni albo

4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 1, przy użyciu metody 1 określonej w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie zakopuje na grzebowisku zatwierdzonym zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.

2. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do materiału określonego w § 1 pkt 1 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka.

3. Odpady kuchenne pochodzące ze środków transportu międzynarodowego spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub we współspalarni albo zakopuje na grzebowisku zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.

4. Materiał kategorii 1 przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 1.

5. Materiał kategorii 1 segreguje się w rzeźniach, zakładach rozbioru mięsa, zakładach przetwarzających kategorii 1, z tym że kręgosłup może być usuwany w punktach sprzedaży.

6. Materiał kategorii 1 zabarwia się w sposób umożliwiający jego identyfikację również po przetworzeniu.

7. Materiał kategorii 1 usuwa się poprzez:

1) spalenie bez uprzedniego przetworzenia,

2) spalenie po przetworzeniu;

3) zakopanie na grzebowisku.

§ 5.

1. Materiał wysokiego ryzyka:

1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje,

2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo

3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 2, przy użyciu:

a) jednej z metod przetwarzania lub

b) metody 1, wskazanej przez powiatowego lekarza weterynarii

- określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni; w przypadku wytapianych tłuszczów przetwarza na tłuszczopochodne polepszacze gleby lub do zastosowania technicznego, innego niż użycie do produkcji kosmetyków, produktów leczniczych i wyrobów medycznych, albo przetwarza w zakładzie przetwarzającym, albo

4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 2, przy użyciu metody 1 określonej w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowe, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie:

a) wykorzystuje jako polepszacz gleby w przypadku powstałych materiałów białkowych albo

b) przetwarza w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost, albo

c) zakopuje na grzebowisku zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie, albo

d) przechowuje w silosach lub przetwarza na kompost w przypadku materiału pochodzącego z ryb;

5) odchody, treść z przewodu pokarmowego, mleko i siara, jeżeli nie zostaną uznane za stwarzające ryzyko rozprzestrzenienia choroby zakaźnej:

a) wykorzystuje się jako nieprzetworzony surowiec w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost lub poddaje obróbce w zakładzie technicznym albo

b) wykorzystuje się po przetworzeniu w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost, albo

c) zakopuje na grzebowisku.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do sporządzania trofeów myśliwskich z ciał zwierząt dzikich lub ich części, niepodejrzanych o zakażenie chorobami przenoszącymi się na ludzi lub zwierzęta.

3. Materiały kategorii 2, inne niż odchody, przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 2.

§ 6.

1. Materiał niskiego ryzyka:

1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje,

2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo

3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 3, przy użyciu jednej z metod przetwarzania; wytworzony materiał oznacza się zapachowe, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni lub zakopuje na grzebowisku, albo

4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 3, albo

5) przetwarza w zakładzie technicznym, albo

6) wykorzystuje jako surowiec w zakładzie produkującym karmy dla zwierząt domowych, albo

7) przetwarza w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost;

8) przechowuje w silosach lub przetwarza na kompost, w przypadku materiału pochodzącego z ryb.

2. Materiał kategorii 3 przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 3.

§ 7.

Warunki weterynaryjne wymagane przy zbieraniu i przewozie niejadalnych produktów zwierzęcych oraz produktów z nich otrzymanych są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 8.

Warunki weterynaryjne wymagane przy przetwarzaniu materiału kategorii 1, kategorii 2 i kategorii 3 oraz metody przetwarzania tych materiałów są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

§ 9.

1. Niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane, wprowadzane na rynek, zaopatruje się w dokument służący identyfikacji tych produktów, zwany dalej "dokumentem handlowym", wystawiony przez podmiot wprowadzający produkty na rynek, a pochodzące z importu produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane zaopatruje się ponadto w świadectwo zdrowia, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii kraju pochodzenia.

2. Dokument handlowy oraz świadectwo zdrowia nie są wymagane w przypadku sprzedaży detalicznej niejadalnych produktów zwierzęcych oraz produktów z nich otrzymanych.

3. Dokument handlowy, z zastrzeżeniem § 26 i 29 ust. 2, zawiera:

1) datę wysyłki materiału;

2) opis materiału, oznaczenie kategorii materiału, numer identyfikacyjny zwierzęcia, od którego pochodzi materiał;

3) określenie gatunku zwierząt w przypadku materiału kategorii 3 i produktów z niego otrzymanych, przeznaczonych do zastosowania jako materiały paszowe;

4) ilość materiału;

5) miejsce pochodzenia materiału;

6) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres lub siedzibę podmiotu przewożącego materiał;

7) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres lub siedzibę podmiotu przyjmującego materiał oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu;

8) weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu pochodzenia, rodzaj i metody przetworzenia - jeżeli dotyczy.

4. Dokument handlowy sporządza się w trzech egzemplarzach, przy czym oryginał dołącza się do przesyłki przewożonej do miejsca przeznaczenia, gdzie jest przechowywany przez podmiot przyjmujący, jedną kopię przechowuje producent, a drugą - podmiot przewożący.

5. Dokument handlowy przechowuje się przez dwa lata od dnia jego wystawienia.

6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do odchodów przewożonych pomiędzy dwoma punktami znajdującymi się w tym samym gospodarstwie lub pomiędzy gospodarstwami.

7. Wzory świadectw zdrowia dla przywożonych niejadalnych produktów zwierzęcych są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej "ustawą".

§ 10.

1. Podmiot wysyłający, przewożący oraz przyjmujący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane, wprowadzane na rynek, gromadzi dokumentację dotyczącą tych produktów.

2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) opis produktu, oznaczenie kategorii materiału, numer identyfikacyjny zwierzęcia z lub od którego pochodzi produkt;

2) określenie gatunku zwierząt, w przypadku materiału kategorii 3 i produktów z niego otrzymanych, przeznaczonych do zastosowania jako materiały paszowe;

3) datę wysyłki, ilość i miejsce pochodzenia produktu, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot wysyłający niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich pochodzące;

4) datę wysyłki, miejsce pochodzenia, nazwę i adres podmiotu przyjmującego produkt oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot przewożący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane;

5) datę przyjęcia, ilość produktu, nazwę i adres podmiotu przewożącego produkt, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot przyjmujący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane.

3. Dokumentację przechowuje się przez dwa lata od dnia jej sporządzenia.

4. Dokumentacja może być gromadzona i utrwalona w formie elektronicznych nośników informacji.

5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy przewozie odchodów pomiędzy dwoma punktami znajdującymi się w tym samym gospodarstwie lub pomiędzy gospodarstwami.

§ 11.

Przetworzone białko zwierzęce, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzi z państw wymienionych w obwieszczeniu wydanym przez Głównego Lekarza Weterynarii na podstawie art. 11 ustawy, zwanego dalej "obwieszczeniem Głównego Lekarza Weterynarii";

2) zostało wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;

3) próby pobrane z partii materiału przy przywozie spełniały warunki określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 2; wyniki badań przechowuje się przez dwa lata od dnia pobrania próbek;

4) zostało zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 12.

Olej rybny, żelatynę, białka hydrolizowane oraz fosforan dwu- i trójwapniowy, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;

3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 13.

Wytapiane tłuszcze, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;

3) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca wieprzowego i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki pryszczycy w okresie ostatnich 24 miesięcy oraz przypadki klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń w okresie ostatnich 12 miesięcy;

4) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca drobiowego i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu) oraz influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości w okresie ostatnich 6 miesięcy;

5) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca pochodzącego od zwierząt przeżuwających i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki pryszczycy w okresie ostatnich 24 miesięcy oraz przypadki pomoru bydła (księgosuszu) w okresie ostatnich 12 miesięcy, lub

6) zostały poddane obróbce termicznej w temperaturze nie niższej niż 70 °C przez 30 minut lub nie niższej niż 90 °C przez 15 minut, w przypadku gdy nastąpił wybuch epizootii jednej z chorób wymienionych w pkt 4 i 5;

7) zawierają poniżej 0,15% nierozpuszczalnych zanieczyszczeń stałych;

8) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 14.

1. Mleko i przetwory mleczne, będące niejadalnymi produktami zwierzęcymi, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały poddane procesowi pasteryzacji zapewniającemu osiągnięcie ujemnego wyniku testu fosfatazowego, w przypadku mleka i przetworów mlecznych;

3) na początku przetwarzania zostały poddane procesowi pasteryzacji zapewniającemu osiągnięcie ujemnego wyniku testu fosfatazowego, w przypadku przetworów mlecznych o kwasowości niższej niż pH 6;

4) zostały poddane procesowi sterylizacji lub podwójnej obróbce termicznej, przy czym każdy z tych procesów zapewniał ujemny wynik testu fosfatazowego, w przypadku przetworów mlecznych;

5) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

2. Mleko i przetwory mleczne pochodzące z krajów lub części krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii, w których wystąpiła epizootia pryszczycy w okresie ostatnich 12 miesięcy lub w których w okresie ostatnich 12 miesięcy prowadzono szczepienia przeciwko pryszczycy, przed wprowadzeniem na rynek poddaje się:

1) procesowi sterylizacji, podczas którego osiągnięta wartość temperatury i ciśnienia (Fc) jest większa lub równa 3, albo

2) wstępnej obróbce cieplnej dającej efekt podgrzewania co najmniej odpowiadający osiąganemu w procesie pasteryzacji w temperaturze 72 °C co najmniej przez 15 sekund i zapewniającemu ujemny wynik testu fosfatazowego, po której następuje:

a) drugi proces obróbki cieplnej dający efekt podgrzewania co najmniej odpowiadający osiąganemu w procesie wstępnej obróbki cieplnej, który zapewnia ujemny wynik testu fosfatazowego, po czym następuje proces suszenia, lub

b) proces zakwaszania, w wyniku którego obniżono kwasowość do wartości poniżej pH 6 i utrzymano ten poziom zakwaszenia co najmniej przez godzinę.

§ 15.

Karmę i gryzaki dla psów, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane, zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu, w zakładach produkujących wyłącznie karmy i gryzaki dla psów;

3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 16.

1. Nieprzetworzone odchody, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;

3) w przypadku odchodów gatunków zwierząt innych niż drób i koniowate:

a) pochodzą z terenów nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt;

b) są przeznaczone do zastosowania, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, na terenie stanowiącym jedno gospodarstwo, zlokalizowane po obu stronach granicy między Rzecząpospolitą Polską a krajem członkowskim Unii Europejskiej;

4) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy;

5) są przeznaczone do:

a) przetworzenia w zakładach technicznych, zakładach wytwarzających biogaz lub kompost lub

b) zastosowania w gospodarstwie, jeżeli spełniają warunek, o którym mowa w pkt 3 lit. a.

2. Nieprzetworzone odchody drobiowe pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli pochodzą z terenów niepoddanych ograniczeniom z powodu choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu) lub influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości, a pochodzące od stad szczepionych przeciwko chorobie Newcastle (rzekomemu pomorowi drobiu) nie mogą być wysyłane na obszary, na których nie prowadzi się szczepień przeciwko tej chorobie.

§ 17.

Przetworzone odchody i przetworzone produkty otrzymane z odchodów, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu, w zakładach zatwierdzonych przez właściwy organ kraju, z którego pochodzą;

3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 18.

1. Krew zwierząt oraz niejadalne produkty zwierzęce wykorzystywane do produkcji karmy, produktów leczniczych i innych produktów technicznych, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) są wytworzone wyłącznie z niejadalnych produktów zwierzęcych uznanych za nadające się do spożycia przez ludzi, wymienionych w § 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;

3) zostały poddane głębokiemu mrożeniu w zakładzie, z którego pochodzą;

4) zastosowano wobec nich środki w celu uniknięcia wtórnego skażenia czynnikami chorobotwórczymi;

5) zostały zapakowane w nowe szczelne opakowania;

6) po wyprodukowaniu zostały bezpośrednio przekazane do:

a) zakładu produkującego karmy lub zakładu technicznego albo

b) zakładu pośredniego;

7) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

2. Niejadalne produkty krwiopochodne, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;

3) w kraju, z którego pochodzą:

a) w okresie ostatnich 24 miesięcy nie stwierdzono przypadku pryszczycy,

b) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie stwierdzono u wrażliwych gatunków zwierząt przypadku:

- pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej,

- choroby pęcherzykowej świń,

- pomoru bydła (księgosuszu),

- pomoru małych przeżuwaczy,

- gorączki Doliny Rift,

- choroby niebieskiego języka,

- afrykańskiego pomoru koni,

- klasycznego pomoru świń,

- afrykańskiego pomoru świń,

- choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu),

- influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości,

c) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie przeprowadzano szczepień przeciwko chorobom, o których mowa w lit. a i b;

4) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

3. Krew bydła, z której zostały wytworzone niejadalne produkty krwiopochodne, powinna pochodzić z krajów, z których jest dopuszczony import bydła, świeżego mięsa i nasienia, oraz być pozyskana w rzeźniach:

1) spełniających warunki weterynaryjne określone w przepisach odrębnych lub

2) zatwierdzonych i nadzorowanych w kraju pochodzenia.

4. Pochodzące z importu niejadalne produkty krwiopochodne wytworzone z krwi bydła z obszaru kraju spełniającego wymagania określone w ust. 2 pkt 3 przed wprowadzaniem na rynek poddaje się jednemu z następujących procesów przetwarzania zapewniających nieobecność czynników chorobotwórczych, wywołujących choroby bydła wymienione w ust. 2 pkt 3:

1) obróbce termicznej w temperaturze 65 °C co najmniej przez 3 godziny,

2) napromieniowaniu dawką 2,5 megarada lub za pomocą promieniowania gamma,

3) zmianie kwasowości do wartości pH 5 przez 2 godziny,

4) obróbce termicznej w temperaturze 90 °C mierzonej wewnątrz substancji

- po którym następuje kontrola jego skuteczności.

5. Niejadalne produkty krwiopochodne pakuje się w opakowania jednorazowe. Po przekazaniu do zakładu technicznego przekształcania poddaje się jednemu z procesów przetwarzania wymienionych w ust. 4.

§ 19.

Surowicę zwierząt koniowatych, pochodzącą z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzi od zwierząt urodzonych i wyhodowanych w krajach wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) została wyprodukowana zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu, w zakładach zatwierdzonych w kraju pochodzenia;

3) pochodzi z kraju, w którym obowiązkowi zgłaszania podlegają przypadki zachorowań na:

a) afrykański pomór koni,

b) zarazę stadniczą,

c) nosaciznę,

d) wszystkie typy zapalenia mózgu i rdzenia koni,

e) zakaźną niedokrwistość koni,

f) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej,

g) wściekliznę,

h) wąglik;

4) została pozyskana, pod nadzorem lekarza weterynarii, od zwierząt, które w momencie pobierania nie wykazywały objawów klinicznych chorób zakaźnych;

5) została pozyskana od zwierząt, które od urodzenia pozostawały na terytorium kraju, na którym w okresie ostatnich:

a) 2 lat nie wystąpiło wenezuelskie zapalenie mózgu i rdzenia koni,

b) 6 miesięcy nie wystąpiła zaraza stadnicza,

c) 6 miesięcy nie wystąpiła nosacizna;

6) została pozyskana od zwierząt, które przebywały w gospodarstwie niepoddanym ograniczeniom z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w którym:

a) wszystkie zwierzęta w przypadku zapalenia mózgu i rdzenia koni zostały zabite na 6 miesięcy przed dniem pobrania surowicy,

b) wszystkie zarażone zwierzęta zostały zabite, a wyniki badań pozostałych zwierząt daty negatywny wynik w dwóch kolejnych badaniach testem Cogginsa, przeprowadzonych w odstępie 3 miesięcy, w przypadku niedokrwistości zakaźnej,

c) ograniczenia zostały zniesione nie później niż na 6 miesięcy przed dniem pobrania surowicy, w przypadku pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej,

d) ostatni zarejestrowany przypadek miał miejsce nie później niż na miesiąc przed dniem pobrania surowicy, w przypadku wścieklizny,

e) ostatni zarejestrowany przypadek zachorowania miał miejsce nie później niż na 15 dni przed dniem pobrania surowicy, w przypadku wąglika,

f) wszystkie zwierzęta w gospodarstwie wrażliwe na choroby, o których mowa w lit. a-d, zostały zabite, a pomieszczenia odkażone nie później niż na 30 dni przed dniem pobrania surowicy, a w przypadku wąglika - nie później niż na 15 dni;

7) zostały podjęte środki w celu uniknięcia skażenia czynnikami chorobotwórczymi w czasie produkcji, przemieszczania i pakowania;

8) została zapakowana w szczelne pojemniki, na których umieszczono napis "surowica zwierząt koniowatych" oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, w którym została pobrana;

9) została zaopatrzona w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 20.

1. Świeże lub schłodzone skóry, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) zostały pozyskane jako materiały wymienione w § 3 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;

2) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii, w których:

a) w okresie 12 ostatnich miesięcy poprzedzających wysyłkę nie wystąpił:

- u świń - przypadek klasycznego pomoru świń lub afrykańskiego pomoru świń,

- u bydła - przypadek pomoru bydła (księgosuszu),

b) w okresie 24 miesięcy poprzedzających wysyłkę nie wystąpił przypadek pryszczycy oraz w okresie 12 miesięcy nie prowadzono szczepień przeciwko pryszczycy;

3) zostały pozyskane:

a) od zwierząt, które pozostawały na terytorium kraju pochodzenia co najmniej przez 3 miesiące przed ubojem lub od urodzenia - w przypadku zwierząt, które nie ukończyły 3 miesięcy życia,

b) od zwierząt parzystokopytnych pochodzących z gospodarstw, w których, i w promieniu 10 km od których, w okresie ostatnich 30 dni, nie stwierdzono pryszczycy;

c) od świń pochodzących z gospodarstw, w których w okresie:

- ostatnich 30 dni nie stwierdzono choroby pęcherzykowej świń,

- ostatnich 40 dni nie stwierdzono afrykańskiego pomoru świń,

- ostatnich 30 dni, i w promieniu 10 km od których, nie stwierdzono przypadków choroby pęcherzykowej świń lub afrykańskiego pomoru świń,

d) od zwierząt poddanych badaniu przedubojowemu w rzeźni, które badane nie później niż na 24 godziny przed ubojem nie wykazały objawów:

- pryszczycy,

- pomoru bydła (księgosuszu),

- klasycznego pomoru świń,

- afrykańskiego pomoru świń,

- choroby pęcherzykowej świń;

4) zastosowano środki w celu uniknięcia wtórnego skażenia czynnikami chorobotwórczymi;

5) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

2. Skóry poddane obróbce, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) zostały pozyskane jako materiały wymienione w § 3 pkt 2, 3 i 11 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;

2) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy;

3) zostały pozyskane od zwierząt:

a) z obszaru lub kraju nieobjętego ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta są wrażliwe, przy czym skóry te zostały poddane jednej z obróbek:

- suszeniu,

- soleniu na sucho lub na mokro, co najmniej przez 14 dni przed wysyłką,

- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu,

- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,

b) z obszaru lub kraju innego niż obszar lub kraj, o których mowa w lit. a, przy czym skóry te poddano:

- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu,

- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,

c) przeżuwających, przy czym skóry te poddano jednej z obróbek:

- suszeniu,

- soleniu na sucho lub na mokro co najmniej przez 14 dni przed wysyłką;

- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu;

- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,

a także były przechowywane oddzielnie przez 21 dni lub przewożone nieprzerwanie przez 21 dni; do przesyłki dołącza się wówczas deklarację przewoźnika o czasie trwania przewozu;

4) zostały zasolone przed importem w czasie podanym w dołączonym do skór świadectwie, a przesyłka nie miała kontaktu z innymi produktami pochodzenia zwierzęcego lub zwierzętami stwarzającymi zagrożenie rozprzestrzenienia choroby zakaźnej - w przypadku skór solonych, przewożonych drogą morską.

3. Dokument handlowy, dołączony do skór poddanych obróbce, oprócz informacji, o których mowa w § 9 ust. 3, zawiera ponadto informacje o poddaniu skór obróbce oraz o tym, że przesyłka nie miała kontaktu z innymi produktami pochodzenia zwierzęcego lub zwierzętami stwarzającymi zagrożenie rozprzestrzenienia choroby zakaźnej.

4. Świeże, schłodzone i poddane obróbce skóry wprowadzane na rynek powinny spełniać warunki weterynaryjne dla mięsa.

5. Świeże, schłodzone lub poddane obróbce skóry zwierząt kopytnych przewozi się w opieczętowanych pojemnikach lub belach.

6. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do skór:

1) zwierząt kopytnych;

2) zwierząt kopytnych, poddanych pełnemu procesowi garbowania;

3) wet blue;

4) pikli (pickled pelts);

5) poddawanych działaniu wapna palonego i solanki o wartości pH od 12 do 13 co najmniej przez osiem godzin.

§ 21.

1. Poddane obróbce trofea myśliwskie ze zwierząt kopytnych i ptaków, w szczególności kości, rogi, kopyta, pazury, poroża, zęby i skóry, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) spełniają warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;

2) zostały pozyskane ze zwierząt pochodzących z obszarów nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta te są wrażliwe;

3) zostały zapakowane niezwłocznie po poddaniu obróbce w oddzielne, przezroczyste i zamknięte opakowania, w celu zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem, w szczególności przez inne produkty pochodzenia zwierzęcego;

4) zostały zasolone na sucho lub na mokro na 14 dni przed wysyłką drogą morską - w przypadku skór;

5) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

2. Niepoddane obróbce trofea myśliwskie ze zwierząt kopytnych i ptaków pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

2) pochodzą z krajów, z których jest dopuszczony import świeżego mięsa, wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;

3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 22.

1. Trofea myśliwskie:

1) ze zwierząt kopytnych i ptaków poddanych wypchaniu, zapewniającemu ich zakonserwowanie w temperaturze pokojowej,

2) z gatunków zwierząt innych niż wymienione w pkt 1

- nie podlegają ograniczeniom przy wprowadzeniu na rynek z powodu chorób zakaźnych zwierząt.

2. Trofea myśliwskie ze zwierząt, o których mowa w ust. 1 pkt 1, niepoddanych obróbce powinny:

1) być sporządzone ze zwierząt pochodzących z obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku gdy zwierzęta te są na nie wrażliwe, lub

2) spełniać warunki określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 5, jeżeli zostały sporządzone ze zwierząt pochodzących z obszarów, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku gdy zwierzęta te są na nie wrażliwe.

§ 23.

Szczecinę świń ubitych w rzeźni w kraju pochodzenia, pochodzącą z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie wystąpił w tym kraju afrykański pomór świń lub wystąpiła taka liczba przypadków tej choroby, która pozostaje pod kontrolą;

2) została zaopatrzona w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.

§ 24.

Niedopuszczalne jest przemieszczanie szczeciny świń z obszarów endemicznego występowania afrykańskiego pomoru świń, z wyjątkiem szczeciny, która:

1) była gotowana, barwiona lub wybielana albo

2) przeszła obróbkę zapewniającą zniszczenie czynników chorobotwórczych, potwierdzoną w świadectwie zdrowia wystawionym w miejscu pochodzenia, przy czym za obróbkę nie uznaje się fabrycznego prania.

§ 25.

1. Włosie, pióra i ich części, a także wełnę, pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli zostały:

1) wysuszone przed zapakowaniem w sposób zabezpieczający przed wtórnym skażeniem;

2) wysłane bezpośrednio do zakładu technicznego w taki sposób, aby zapobiec przenoszeniu czynników chorobotwórczych.

2. Nie poddaje się obróbce piór ozdobnych i innych piór:

1) przewożonych przez osoby fizyczne na potrzeby własne;

2) w formie przesyłek wysyłanych do osób fizycznych na ich potrzeby własne.

§ 26.

Produkty pszczelarskie, takie jak miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis lub pytek stosowany w utrzymywaniu pszczół, stanowiące niejadalne produkty zwierzęce, przeznaczone do wykorzystania w pasiekach, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli są zaopatrzone w dokument handlowy wystawiony przez podmiot wysyłający te produkty, który zawiera:

1) oznaczenie kraju pochodzenia;

2) nazwę i weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu;

3) opis produktu;

4) deklarację, że produkty te:

a) są przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pasiekach,

b) pochodzą z gospodarstw nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób pszczół,

c) zostały zebrane w centrum obszaru o promieniu 3 km, który co najmniej od 30 dni nie jest objęty ograniczeniami z powodu zgnilca amerykańskiego pszczół oraz choroby roztoczowej pszczół;

5) pieczęć lekarza weterynarii.

§ 27.

Produkty pszczelarskie przeznaczone do wykorzystania wyłącznie w pszczelarstwie nie powinny pochodzić z obszaru, na którym wprowadzono ograniczenie z powodu zgnilca amerykańskiego pszczół lub choroby roztoczowej pszczół.

§ 28.

1. Wytopiony tłuszcz techniczny do przetworzenia przy zastosowaniu jednego z procesów określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 4, pochodzący z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) został przewieziony:

a) wyłącznie drogą lądową albo morską z kraju pochodzenia, bezpośrednio do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej,

b) po weterynaryjnej kontroli granicznej bezpośrednio do zakładu oleochemicznego w celu przetworzenia;

2) został zaopatrzony w:

a) świadectwo zdrowia,

b) oświadczenie importera, że produkt zostanie wykorzystany do przetworzenia przy zastosowaniu jednego z procesów określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 4.

2. Oświadczenie importera, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, podpisane przez granicznego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej dołącza się do przesyłki w celu przedstawienia w zakładzie oleochemicznym.

§ 29.

1. Kości i produkty z kości, rogi i produkty z rogów, kopyta i produkty z kopyt, z wyjątkiem mączki z kości, rogów i kopyt, sprowadzane w celu wytworzenia produktów technicznych, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli zostały:

1) utrwalone przez wysuszenie oraz nie są schłodzone ani zamrożone;

2) przewiezione wyłącznie drogą lądową lub morską z kraju pochodzenia bezpośrednio do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej i nie były przeładowywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Do przesyłki dołącza się dokument handlowy wystawiony przez podmiot wysyłający, zaopatrzony w pieczęć lekarza weterynarii, który zawiera następujące informacje:

1) kraj pochodzenia;

2) nazwę zakładu wytwarzającego;

3) rodzaj produktu;

4) o tym, że produkt był:

a) pozyskany od zdrowych zwierząt ubitych w rzeźni lub

b) suszony przez 42 dni w średniej temperaturze co najmniej 20 °C, lub

c) podgrzewany przez godzinę do temperatury co najmniej 80 °C mierzonej w środku produktu przed suszeniem, lub

d) mineralizowany przez godzinę w temperaturze co najmniej 80 °C mierzonej w środku produktu przed suszeniem, lub

e) poddany procesowi zakwaszania w taki sposób, aby kwasowość była utrzymywana na poziomie poniżej wartości pH 6, mierzonej w środku produktu, co najmniej przez godzinę przed suszeniem;

5) że produkt nie jest przeznaczony do wykorzystania przy wytwarzaniu żywności, środków żywienia zwierząt lub polepszaczy gleby.

3. Do przesyłki dołącza się deklarację importera, której wzór jest określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

§ 30.

Warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek karm, gryzaków dla psów i produktów do zastosowania technicznego są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 2.

§ 31.

1. W zakładach pośrednich kategorii 1 lub kategorii 2 powinny być:

1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 1;

2) przemieszczane i przechowywane materiały kategorii 1 lub kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 2.

2. W zakładzie pośrednim kategorii 3 powinny być:

1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 1;

2) przechowywane materiały kategorii 3, z którymi postępuje się w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 2.

§ 32.

Magazyny służące do przechowywania niejadalnych produktów zwierzęcych powinny spełniać warunki, które są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

§ 33.

Zakłady termicznego przekształcania lub współspalarnie projektuje się, wyposaża i obsługuje w sposób zgodny z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu.

§ 34.

W zakładach termicznego przekształcania i współspalarniach o dużej zdolności produkcyjnej powinny być spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§ 35.

Zakłady termicznego przekształcania i współspalarnie o małej zdolności produkcyjnej powinny:

1) być wykorzystywane do usuwania zwłok zwierząt domowych lub materiału kategorii 2 i kategorii 3, zwłok zwierząt zawierających materiał kategorii 1 wymieniony w § 1 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;

2) spełniać warunki, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia;

3) wstrzymać proces termicznego przekształcania niejadalnych produktów zwierzęcych wymienionych w § 1 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka, podczas awarii lub nieprawidłowego funkcjonowania urządzeń w tych zakładach.

§ 36.

1. W zakładach przetwarzających kategorii 1 i kategorii 2 powinny być:

1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 1;

2) przetwarzane i przechowywane materiały kategorii 1 i kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia, w rozdziale 1.

2. W zakładzie przetwarzającym kategorii 3 powinny być:

1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 1;

2) przemieszczane, przetwarzane i przechowywane wyłącznie materiały kategorii 3 w sposób, który jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 1;

3) spełnione warunki dotyczące produktu po przetworzeniu, które są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziałach 1 i 2.

3. Zakład przetwarzający kategorii 2 może być czasowo wykorzystany do przetwarzania materiału kategorii 1 w przypadku rozpowszechnionej epizootii lub masowych padnięć zwierząt.

§ 37.

W zakładach oleochemicznych kategorii 2:

1) przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany z materiału kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3;

2) powinny być opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;

3) gromadzi się dokumenty związane z realizacją czynności wymienionych w pkt 1 i 2.

§ 38.

W zakładach oleochemicznych kategorii 3:

1) przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany wyłącznie z materiału kategorii 3;

2) powinny być spełnione warunki określone w § 37.

§ 39.

W zakładach produkujących biogaz i kompost:

1) powinny być spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia w rozdziale 2, w części l-III;

2) powinny być opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;

3) powinny być spełnione warunki mikrobiologiczne, które są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia, w rozdziale 2, w części IV;

4) kompost i pozostałości po produkcji biogazu poddaje się badaniu we własnym lub uprawnionym laboratorium.

§ 40.

1. W zakładach wytwarzających karmę i zakładach technicznych powinny być:

1) spełnione warunki weterynaryjne dla wytwarzanych produktów, które są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 1 i 2;

2) opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;

3) pobierane próbki wytwarzanych produktów, do badania w uprawnionych laboratoriach, w celu sprawdzenia ich zgodności z warunkami określonymi w rozporządzeniu;

4) gromadzone informacje o wynikach kontroli parametrów stosowanego procesu technologicznego oraz wyniki badań prób; informacje te przedstawia się powiatowemu lekarzowi weterynarii.

2. Wyniki badań prób, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przechowuje się przez 2 lata od dnia wykonania tych badań.

§ 41.

1. Niejadalne produkty zwierzęce i produkty z nich otrzymane pozyskane w zakładach znajdujących się na obszarach, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta są wrażliwe, albo pozyskane na obszarach, z których materiał lub produkt mógłby stanowić zagrożenie stanu zdrowia zwierząt, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) zostały pozyskane ze zwierząt pochodzących z gospodarstw, obszarów lub części obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt;

2) zostały pozyskane w gospodarstwach, z obszarów lub części obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku produktów rybołówstwa;

3) zwierzęta zostały poddane ubojowi w rzeźni, w której w czasie uboju nie znajdowały się zwierzęta zakażone lub podejrzane o zakażenie chorobami.

2. Produkty, o których mowa w ust. 1, pochodzące z obszarów, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, jednakże nie z obszarów zapowietrzonych lub zagrożonych, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) zostały pozyskane, przewiezione i przechowywane oddzielnie oraz w innym czasie niż zdrowe zwierzęta;

2) przeszły obróbkę zapewniającą zniszczenie czynników chorobotwórczych, występujących w zakładzie, w którym przebywały zakażone lub podejrzane o zakażenie zwierzęta;

3) są właściwie oznakowane;

4) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w rozporządzeniu.

§ 42.

Przetworzone białko zwierzęce oraz inne produkty przetworzone, w tym produkty krwiopochodne, wytopione tłuszcze, oleje rybne, pochodne tłuszczowe, żelatyna, białka hydrolizowane, fosforan wapnia, mleko, przetwory mleczne i siara, które mogą być wykorzystane jako materiał paszowy, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) zostały wytworzone w zakładach przetwarzających kategorii 3 spełniających warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;

2) zostały wytworzone wyłącznie z materiału kategorii 3, z wyjątkiem materiału wymienionego w § 3 pkt 12 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;

3) były przetwarzane, przechowywane i przewożone w sposób, który jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia;

4) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

§ 43.

Karmy, gryzaki dla psów i produkty do zastosowania technicznego, inne niż nawozy organiczne i polepszacze gleby wyprodukowane z produktów zwierzęcych innych niż odchody i treść z przewodu pokarmowego oraz pochodne tłuszczowe otrzymane z materiału kategorii 2, wprowadza się na rynek, jeżeli:

1) pochodzą z zakładów spełniających przy wytwarzaniu tych produktów warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;

2) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 2.

§ 44.

Niejadalne produkty zwierzęce i produkty z nich otrzymane nie mogą być stosowane:

1) do żywienia zwierząt przetworzonym białkiem zwierzęcym otrzymanym ze zwierząt tego samego gatunku;

2) do żywienia zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami kuchennymi lub materiałami paszowymi zawierającymi produkty zwierzęce lub z odpadów kuchennych;

3) na pastwiskach jako polepszacze gleby, z wyjątkiem odchodów.

§ 45.

Niejadalne produkty zwierzęce mogą być stosowane, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w celach diagnostycznych, dydaktycznych i naukowych, a ciała zwierząt - do wypychania w zakładach technicznych.

§ 46.

1. Dopuszcza się skarmianie niejadalnymi produktami zwierzęcymi, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych.

2. Niejadalnymi produktami zwierzęcymi dopuszczonymi do skarmiania zwierząt, o których mowa w ust. 1, są:

1) materiał kategorii 2, jeżeli pochodzi ze zwierząt martwych, które nie zostały zabite ani nie padły w wyniku wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia choroby przenoszącej się na ludzi lub zwierzęta;

2) materiał kategorii 3, z wyjątkiem krwi zwierząt, skóry, kopyt, piór, wełny, rogów, włosów i futra pochodzących od zwierząt niewykazujących objawów klinicznych chorób przenoszących się za pośrednictwem takiego produktu na człowieka lub zwierzęta oraz z wyjątkiem odpadów kuchennych innych niż pochodzące ze środków przewozu międzynarodowego.

3. Zwierzętami, które mogą być skarmiane materiałami, o których mowa w ust. 2, są:

1) zwierzęta w ogrodach zoologicznych;

2) zwierzęta cyrkowe;

3) gady i ptaki drapieżne inne niż określone w pkt 1 i 2;

4) zwierzęta futerkowe;

5) zwierzęta dzikie, których mięso nie jest przeznaczone do spożycia przez ludzi;

6) psy z uznanych hodowli oraz psy i koty w schroniskach dla bezdomnych zwierząt;

7) psy myśliwskie;

8) larwy much będące przynętą wędkarską.

§ 47.

Materiał kategorii 2, materiał kategorii 3 oraz zwłoki zwierząt zawierające materiał kategorii 1, w przypadku gdy w chwili usuwania niejadalnych produktów zwierzęcych materiał kategorii 1 nie został usunięty, pochodzące z odległych obszarów, mogą być spalane lub grzebane na miejscu.

§ 48.

Niejadalne produkty zwierzęce mogą być usuwane poprzez spalenie lub zakopanie na miejscu w przypadku wybuchu choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zgłaszania i zwalczania, jeżeli powiatowy lekarz weterynarii nie nakaże przewozu do najbliższego zakładu termicznego przekształcania lub współspalarni albo zakładu przetwarzającego, z powodu niebezpieczeństwa rozprzestrzenienia epizootii.

§ 49.

Przepisy § 47 i 48 stosuje się w przypadku zwłok zwierząt zawierających materiał kategorii 1, jeżeli przy usuwaniu niejadalnych produktów zwierzęcych materiał kategorii 1 nie został usunięty, a powiatowy lekarz weterynarii nadzoruje zastosowaną metodę przetwarzania w celu zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) lub innych przenośnych encefalopatii (TSE).

§ 50.

Niedopuszczalne jest pozostawianie, wyrzucanie lub niekontrolowane usuwanie niejadalnych produktów zwierzęcych.

§ 51.

Sposób wykorzystywania materiałów kategorii 2 i kategorii 3 w żywieniu zwierząt jest określony w załącznikach nr 6 i 7 do rozporządzenia.

§ 52.

1. W zakładach termicznego przekształcania, współspalarniach, zakładach technicznych, przetwarzających, oleochemicznych, pośrednich, wytwarzających biogaz i kompost opracowuje się, wdraża i realizuje system zapewniający spełnianie warunków weterynaryjnych w tych zakładach.

2. System, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:

1) pobieranie prób do badań laboratoryjnych;

2) określenie metod badań laboratoryjnych;

3) analizę wyników badań laboratoryjnych i postępowanie z produktami niespełniającymi tych wymagań;

4) zabezpieczenie przed nieprawidłowym cyklem przetwarzania;

5) opracowanie sposobu zwalczania owadów, ptaków i gryzoni;

6) opracowanie procedur mycia i odkażania pomieszczeń produkcyjnych;

7) określenie dróg przemieszczania pracowników i sprzętu w części produkcyjnej zakładu;

8) opracowanie systemu zabezpieczeń przed wtórnym zanieczyszczeniem produktu.

3. W zakładach przetwarzających próbki każdej partii przetworzonego materiału bada się pod względem spełnienia wymagań bakteriologicznych oraz maksymalnych pozostałości fizykochemicznych.

4. Dokumentację potwierdzającą wykonanie czynności, o których mowa w ust. 2, przechowuje się przez dwa lata.

5. W zakładach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się system umożliwiający identyfikację podmiotów przyjmujących produkt.

6. O przypadkach nieprzestrzegania systemu określonego w ust. 1 informuje się powiatowego lekarza weterynarii, który stwierdza, czy naruszenia te miały wpływ na spełnienie warunków weterynaryjnych przez zakład lub produkt, oraz ustala dalsze postępowanie, a w szczególności:

1) przetworzenie lub usunięcie zanieczyszczonej partii produktu;

2) zapewnienie, że zanieczyszczony materiał nie opuści zakładu przed ponownym przetworzeniem lub uzdatnieniem;

3) zwiększenie częstotliwości pobierania próbek do badań laboratoryjnych;

4) poddanie zakładu czyszczeniu i odkażaniu.

§ 53.

Rozporządzenie traci moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.

§ 54.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2003 r.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
w z. J. Pilarczyk

* Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).
** Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z 2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450 i Nr 122, poz. 1144 i Nr 165, poz. 1590.

Załączniki do rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 8 października 2003 r. (poz. 1767)


Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

Załącznik nr 9

Załącznik nr 10


POWIĄZANE

Paul Temple jasno tłumaczy, dlaczego chce uprawiać w swoim gospodarstwie rośliny...

Jeszcze w grudniu 2023 roku, tużzpo objęciu stanowiska ministra rolnictwa przez ...

Nie ustają strajki rolnicze. Odbywają się sptkania liderów zorganizowanych i sam...


Komentarze

Bądź na bieżąco

Zapisz się do newslettera

Każdego dnia najnowsze artykuły, ostatnie ogłoszenia, najświeższe komentarze, ostatnie posty z forum

Najpopularniejsze tematy

gospodarkapracaprzetargi
Nowy PPR (stopka)
Jestesmy w spolecznosciach:
Zgłoś uwagę