Wyższy poziom witaminy E w premiksach Sano
Witamina E należąca do grupy tokoferoli może występować pod różnymi postaciami chemicznymi. Znanych jest 8 związków czynnych, z których najwyższą aktywność wykazuje d-alfa-tokoferol. Natomiast w żywieniu najczęściej stosowany jest bardziej odporny na utlenianie octan.
Postacie beta- i gamma-tokoferolu są mało aktywne i nie mają większego
znaczenia. W warunkach naturalnych tokoferole występują w paszach pochodzenia
roślinnego (zielonki, zboża) i zwierzęcego, przy czym najczęściej w mniej
aktywnych formach beta, gamma, delta. Najlepszym źródłem witaminy E są rośliny
zielone, szczególnie liście, które zawierają 20-30 razy więcej witaminy E
niż łodygi. Zawilgocenie i dłuższy czas przechowywania negatywnie wpływają
na jej stabilność.
Znaczenie witaminy E
Jedną z głównych funkcji witaminy E jest działanie antyoksydacyjne przez stabilizację podatnych na utlenianie fosfolipidów w membranie komórkowej i innych podatnych na oksydację związków takich jak witamina A, karotenoidy i związki pośrednie z przemiany węglowodanowej. Witamina E przyczynia się także do usuwania nadtlenków z organizmu, przy czym potrzebny jest też do tego selen. Witamina E i selen działają synergistycznie, wzajemnie się uzupełniają, jednak w odróżnieniu od selenu witamina E nie jest dla organizmu toksyczna.
Niedobory witaminy E u zwierząt
Niedobór witaminy E może uzewnętrznić się różnymi zaburzeniami w
przemianie materii. Często następują uszkodzenia mięśni szkieletowych (dystrofia,
miopatie). Będące wynikiem tego zmiany degeneracyjne powodują zaburzenia
w ruchu, jak i zanik mięśni powodujący tak zwaną „chorobę bananową"
u świń. Z kolei uszkodzenia mięśnia sercowego mogą spowodować nagłe zejście
(choroba morwowego serca). Niedobory witaminy E objawiają się przede wszystkim
zaburzeniami w płodności, zarówno samic jak i samców. Niedobory prowadzą również do zmian w systemie nerwowym i naczyniach. Następnymi oznakami są
uszkodzenia wątroby (nekroza) i zmiany w odkładaniu tłuszczu (choroba żółtego
tłuszczu, brązowe przebarwienia słoniny). U cieląt i jagniąt występują
dystrofie mięśniowe i związane z tym kulawizny i trudności przy
powstawaniu. U drobiu natomiast ponadto obserwuje się rozmiękczenie mózgu (encephalomalacja)
i skazę wysiękową.
Więcej witaminy E w premiksach Sano
Sano było pierwszą firmą w Polsce, która zaczęła żywić zwierzęta nowocześnie, zgodnie ze światowymi najwyższymi standardami, przekraczając często oficjalne zalecenia. Na przykład w żywieniu prosiąt Normy Żywienia Świń (1993) przewidują 20-60 mg witaminy E w 1 kg paszy, podczas gdy Sano (Bonni M, Suggi, Ferkelgold) obecnie stosuje dawkę 120-160 mg witaminy E. Podobnie jest w tuczu świń, gdzie premiksy Sano (Aminokraft, Aminogold, Mastsan 5000) zawierają 4.000-5.000 mg, co daje 100-150 mg witaminy E w 1 kg mieszanki.
Dzięki wyższej zawartości witaminy E w paszy świnie będą nie tylko bardziej odporne na choroby, ale będą także miały znacznie wyższą mięsność! |
Podobna sytuacja ma miejsce w żywieniu drobiu, gdzie normy zalecają np. w tuczu brojlerów 20-25 mg witaminy E, a Sano stosuje w swoich premiksach (Starter Sacox, Grower Clinacox, Poultry Premix) poziom dający 45-50 mg witaminy E w jednym kg mieszanki.
Coraz większego znaczenia nabiera także witamina E w żywieniu przeżuwaczy, zwłaszcza krów mlecznych. Dlatego ostatnio w premiksach Sano znacznie (dwukrotnie) podniesiono poziom witaminy E. Najwięcej witaminy E zawierają premiksy Sano Kuhgoldmineral i TMR Super Profi, bo aż 5.000 mg/kg.
Podsumowując można powiedzieć, że chcąc zwiększać intensywność
produkcji zwierzęcej trzeba korzystać z wyników najnowszych doświadczeń i
podnosić poziomy niektórych składników. Obecnie nowoczesne żywienie zwierząt
wymaga znacznie wyższego poziomu witaminy E, w czym jak zwykle przoduje Sano,
nie mając pod tym względem sobie równych.
(rk)