Reforma cukru

Zdecydowane nie dla reformy unijnego rynku cukru - mówią jednym głosem rolnicy, cukrownicy i rząd. Zaproponowane przez Komisję Europejską zmiany będą trudne do przełknięcia nie tylko dla Polski, ale także dla wielu innych krajów członkowskich. A to oznacza, że reforma w tym kształcie może zostać odrzucona.

To próba najgłębszej od 40 lat, czyli od dnia powstania, reformy unijnego reżimu cukrowego. Bruksela pod presją Światowej Organizacji Handlu oraz między innymi Brazylii i Tajlandii - producentów taniego cukru trzcinowego - ugięła się i musi ograniczyć swoją produkcję. Aby zniechęcić plantatorów oraz cukrownie proponuje znaczne obniżki gwarantowanych cen cukru oraz buraków. Teraz rolnicy za tonę korzeni otrzymują 40 euro. Po reformie mieliby dostawać już tylko 25 euro plus dodatkowa dopłata bezpośrednia.

Przeciwko planom Brukseli protestują także cukrownie, dla których reforma oznacza 40% spadek cen cukru oraz zniesienie możliwości interwencji na rynku.

Takie zagrożenie widzi także polski rząd, któremu nie podoba się pomysł stworzenia Funduszu Restrukturyzacyjnego. Ma on powstać ze składek wszystkich cukrowni, a korzystać z niego będą firmy, które zdecydują się zaprzestać produkcji. Limit produkcji takiej cukrowni zniknie z rynku. Problem w tym, że 60% naszych fabryk cukru należy do niemieckich, francuskich i brytyjskich koncernów.

Kontrowersji jak widać wiele, a czasu do ich wyjaśnienia coraz mniej. Bruksela chce, aby Unia zaakceptowała reformę jeszcze w listopadzie, czyli przed grudniowym szczytem Światowej Organizacji Handlu w Hong-Kongu.