Analitycy z S&P Global Platts oceniają, że w sezonie 2017/18 (październik/wrzesień), czyli pierwszym po zniesieniu kwotowania produkcji cukru i izoglukozy w UE, unijna produkcja cukru wzrośnie o 10%. Ugrupowanie ma pozostać jednak importerem netto cukru. Platts oczekuje, że w sezonie 2017/18 unijna produkcja cukru wzrośnie do 18,32 mln ton. Największy udział w oczekiwanym wzroście (70% łącznie) mają mieć Francja i Wielka Brytania. Francuzi mają produkować 5,53 mln ton cukru (+17%), a Brytyjczycy 1,36 mln ton (+40%).
Mimo wzrostu produkcji w UE pozostaną regiony deficytowe, co w połączeniu z bardzo niskimi zapasami sprawi, że import wyniesie nawet 3 mln ton cukru białego.
Platts ocenił, że unijny eksport wzrośnie o milion ton do 2,4 mln ton. Unijny cukier ma trafiać w dużej mierze do Afryki Północnej i na Bliski Wschód. Szacunki zakładają normalne warunki pogodowe.
Prognoza większej produkcji we Francji nie powinna dziwić, bo zarówno plantatorzy jak i producenci od dłuższego czasu zapowiadają intensyfikację upraw i produkcji.
Szacunek dla Wielkiej Brytanii jest już nieco zastanawiający, bo British Sugar deklarował utrzymanie produkcji na poziomie około miliona ton. Sektor brytyjski opiera się na imporcie, głównie z dawnych kolonii. Część firm opowiadała się otwarcie za Brexitem (to kolejna niewiadoma). Samą prognozę 10% wzrostu unijnej produkcji można uznać za dość zachowawczą.
Z dostępnych informacji wynika, że 30% planowanego wzrostu produkcji odbędzie się w krajach innych niż Francja i Wielka Brytania. Oznacza to, że Platts nie oczekuje większych podwyżek ani w Niemczech, ani w Polsce.
Zdaniem Platts, niskie obecnie zapasy w połączeniu z silnym popytem eksportowym będą generować import cukru. Wcześniejsze opinie i analizy zakładały zwykle spadek importu nawet do zera, ale nie uwzględniały wydrenowanych zapasów. Puste magazyny mogą faktycznie czekać na import.
FAPA / FAMMU
.png)
Zaloguj przez Facebook
