Raport ekonomiczny o sukcesie polskiego drobiarstwa
15 września 2025 r. w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi doszło do wydarzenia, które może zmienić układ sił na światowym rynku drobiu. Minister rolnictwa Stefan Krajewski podpisał z wiceministrem Generalnej Administracji Celnej Chińskiej Republiki Ludowej (GACC), Panem Zhao Zenglian, porozumienie w sprawie stosowania zasady regionalizacji w eksporcie polskiego mięsa drobiowego do Chin.
Polska stała się czwartym krajem na świecie, który otrzymał taki status. W praktyce oznacza to, że w przypadku wystąpienia ognisk chorób – takich jak ptasia grypa – ograniczenia eksportowe będą dotyczyć tylko regionu, w którym stwierdzono problem, a nie całego kraju. To rozwiązanie daje producentom bezpieczeństwo ciągłości eksportu i znacząco podnosi wiarygodność Polski jako partnera handlowego.
Polska jest największym producentem mięsa drobiowego w Unii Europejskiej, z roczną produkcją przekraczającą 3,5 mln ton. Ponad połowa tej produkcji trafia na eksport – głównie do krajów UE, ale rosnące znaczenie mają rynki pozaunijne.
Wejście (a właściwie powrót) na rynek chiński ma dla sektora strategiczne znaczenie. Przypomnijmy, że przed 2020 r. wartość polskiego eksportu drobiu do Chin sięgała 55 mln euro rocznie. Teraz, dzięki regionalizacji, potencjał sprzedaży może być wielokrotnie większy.
To otwarcie rynku jest też wyrazem uznania dla jakości polskiego mięsa drobiowego oraz skuteczności krajowego systemu nadzoru weterynaryjnego. To dowód, że Polska spełnia wysokie wymogi sanitarne i jakościowe stawiane przez jedno z najbardziej wymagających państw świata.
Sektor drobiarski to jeden z filarów polskiego eksportu rolno-spożywczego:
Eksport mięsa i przetworów drobiowych w 2024 r. przekroczył 2 mln ton,
wartość eksportu całego sektora drobiarskiego to ponad 4,5 mld USD,
główni odbiorcy to Niemcy, Wielka Brytania, Francja i Niderlandy, ale dynamicznie rośnie sprzedaż także poza UE.
Umowa z Chinami to nie tylko dywersyfikacja rynków zbytu, ale też szansa na zwiększenie wartości eksportu o setki milionów euro rocznie. Przy obecnym zapotrzebowaniu Chin na białko zwierzęce (konsumpcja drobiu w Chinach przekracza 20 mln ton rocznie), Polska ma szansę zająć stabilne miejsce wśród dostawców.
Stabilność eksportu – regionalizacja zmniejsza ryzyko całkowitej blokady eksportu, a więc stabilizuje przychody firm drobiarskich.
Dywersyfikacja rynków – mniejsza zależność od odbiorców z UE, którzy coraz mocniej obciążają producentów regulacjami środowiskowymi.
Nowa wartość dodana – możliwość eksportu produktów wyżej przetworzonych (elementy drobiowe, mrożonki, przetwory).
Rozwój regionalny – większe zatrudnienie i inwestycje w przetwórstwie, logistyce i rolnictwie towarzyszącym.
Choć otwarcie rynku chińskiego to wielki sukces, sektor musi stawić czoła wielu wyzwaniom:
utrzymaniu wysokiego poziomu bioasekuracji i zapobiegania ptasiej grypie,
rosnącym kosztom paszy i energii,
wymaganiom środowiskowym Unii Europejskiej,
konkurencji ze strony Brazylii czy Tajlandii, które od lat dominują na rynkach azjatyckich.
Porozumienie z Chinami to kamień milowy w historii polskiego drobiarstwa. Daje realną szansę na zwiększenie eksportu, wzmocnienie pozycji Polski w globalnym handlu mięsem i dywersyfikację rynków. To również potwierdzenie, że polski sektor rolno-spożywczy potrafi skutecznie współpracować z administracją publiczną i zdobywać najtrudniejsze rynki.
Polska branża drobiarska po raz kolejny udowadnia, że jest motorem napędowym polskiego rolnictwa i eksportu, a podpisanie porozumienia w sprawie regionalizacji z Chinami otwiera przed nią nowy rozdział globalnej ekspansji.
Komentarz Krajowej Rady Drobiarstwa – Izba Gospodarcza znajduje się TUTAJ
oprac, e-mk, ppr.pl na podst źródło: Krajowa Rada Drobiarstwa – Izba Gospodarcza