Wzrost areału rzepaku ozimego w Niemczech

Jesienią 2022 roku gospodarstwa w Niemczech zasiały rzepak ozimy na 1,2 miliona hektarów gruntów ornych na nadchodzący sezon żniwny 2023. Jak podał Federalny Urząd Statystyczny (Destatis), powierzchnia zasiewów rzepaku ozimego jest o 81 900 ha (+7,6%) większa niż powierzchnia upraw w maju 2022 r.

Tendencja wzrostowa areału rzepaku ozimego jest więc kontynuowana po ostrej pogodzie- związany z tym spadek w roku 2019 w dalszej części. Uprawa rzepaku stała się ostatnio bardziej atrakcyjna dla gospodarstw rolnych, w szczególności ze względu na wyższe ceny rynkowe w wyniku bardzo słabych zbiorów w Kanadzie w 2021 r. i wojny na Ukrainie. Ponadto plony rzepaku ozimego w sezonie żniwnym 2022 okazały się solidne w wielu regionach pomimo gorących okresów i suszy.

Krajem związkowym o największej powierzchni zasiewów jest Meklemburgia-Pomorze Przednie z 197 800 hektarami, a następnie Saksonia-Anhalt z 145 100 hektarami. Największe zmiany powierzchniowe obserwujemy w Saksonii-Anhalt (+17 900 ha), Dolnej Saksonii (+13 700 ha), Saksonii (+6 800 ha) i Szlezwiku-Holsztynie (+6 400 ha).

Ziarno ozime zasiano na 5,0 mln hektarów na zbiory w 2023 roku. Powierzchnia zasiewów pozostaje prawie niezmieniona w porównaniu z powierzchnią upraw w maju 2022 r. (+0,2%, czyli +11,9 tys. ha). Do zbóż ozimych zalicza się pszenicę ozimą, jęczmień ozimy, żyto i masley ozimy, a także pszenżyto mieszaniec pszenno-żytni.

Powierzchnia zasiewów pszenicy ozimej, najważniejszego pod względem powierzchni gatunku zboża w Niemczech, wynosi 2,8 mln ha. To o 55 600 ha, czyli o 1,9% mniej niż w sezonie żniwnym 2022. Zakłada się wzrost powierzchni zasiewów żyta i mieszanych zbóż ozimych o 4,3% (+25 000 ha) do 612 900 ha. Pszenżyto zasiano na 304 900 ha, co oznacza spadek o 5,9% (-19 300 ha). W uprawie jęczmienia ozimego powierzchnia zasiewów wzrosła o 5,1% (+ 61,8 tys. ha) do 1,3 mln ha.

***

Uwaga metodyczna:

Ekstrapolowane powierzchnie zasiewów na 2023 r. opierają się na raportach od ograniczonej liczby osób zgłaszających zbiory w krajach związkowych (z wyłączeniem krajów związkowych) na koniec listopada 2022 r. Wyniki te należy zatem ocenić jako trendy upraw. Do zbiorów w 2023 r. pewną rolę mogą odgrywać również szkody spowodowane przez zimę oraz plagi szkodników i chorób. Wartości z poprzedniego roku odnoszą się do wyników głównego badania użytkowania gruntów.