Prognozy dotyczące eksportu pszenicy z Unii Europejskiej na lata 2024/25 (lipiec-czerwiec) wynoszą 27,0 miliona ton, co stanowi najniższy wynik od 2018/19 roku. Produkcja w UE osiągnęła najniższy poziom od 2007/08 roku, chociaż dostawy eksportowe były wspierane przez solidne zapasy początkowe z poprzednich dwóch lat.
Problemy pogodowe wpłynęły na produkcję w dużych państwach członkowskich produkujących pszenicę, takich jak Francja i Niemcy, a powolny popyt zagraniczny dodatkowo zahamował eksport. Dane z pierwszych ośmiu miesięcy roku handlowego wskazują, że eksport z UE jest o około 30 procent niższy niż w roku poprzednim.
Francja, zazwyczaj największy dostawca, odpowiada zwykle za ponad jedną czwartą eksportu UE. Jednak z uwagi na najmniejsze zbiory od dekad, inne państwa członkowskie, które posiadają większe zasoby eksportowe, zwiększyły swój udział w eksporcie UE. Eksporterzy z regionu Morza Czarnego, tacy jak Rumunia (23 procent) i Bułgaria (16 procent), rozszerzyli swój udział w dotychczasowym eksporcie UE. W pozostałych miesiącach roku handlowego te kraje skorzystają na ograniczonych zasobach eksportowych bardziej dominujących eksporterów pszenicy z regionu Morza Czarnego, takich jak Rosja i Ukraina.
Tymczasem rynki północnoafrykańskie, w tym Maroko i Algieria, przeniosły swoje zapotrzebowanie na dostawców z regionu Morza Czarnego, ponieważ francuskie zasoby są ograniczone.
Na innych rynkach zagranicznych oczekuje się, że państwa członkowskie UE nie zrównoważą w pełni spadku francuskiego eksportu pszenicy. Na przykład Chiny były w ostatnich latach jednym z głównych rynków UE. Francja i Węgry są jedynymi państwami członkowskimi UE, które zawarły dwustronne protokoły fitosanitarne dotyczące eksportu pszenicy do Chin. Handel z Chinami jest ograniczony nie tylko przez ograniczone dostawy eksportowe z tych dwóch krajów, ale także przez dramatyczny spadek popytu importowego Chin, który zmniejszył się o ponad połowę w porównaniu z rokiem poprzednim.
PRZEGLĄD NA ROK 2024/25
Rekordowa światowa produkcja jest w tym miesiącu jeszcze wyższa, przy czym największy wzrost odnotowano w Australii. Prognozuje się, że światowa konsumpcja będzie wyższa, głównie ze względu na większe zużycie paszy i resztki. Światowe akcje rosną w tym miesiącu, napędzane wieloletnią korektą w dół dla tureckiej żywności, nasion i zastosowań przemysłowych.
Handel jest zmniejszony przy niższym imporcie dla Chin i Turcji, podczas gdy eksport jest ograniczony dla Unii Europejskiej, Rosji i Stanów Zjednoczonych. Średnia cena gospodarstwa rolnego w USA w sezonie została obniżona o 5 centów do 5,50 USD za buszel. CENY PSZENNY Krajowe: Notowania w USA spadły dla większości klas od lutego WASDE w oparciu o zmniejszające się ryzyko pogodowe dla uśpionej pszenicy ozimej, słaby popyt globalny i wyższą produkcję na półkuli południowej.
Hard Red Spring spadł o 17 USD/tonę do 260 USD, a Hard Red Winter o 16 USD/tonę do 252 USD. Soft Red Winter stracił 13 USD/tonę do 237 USD, podczas gdy Soft White Winter zakończył okres bez zmian na poziomie 244 USD/t.
Rynki Globalne: Notowania głównych światowych eksporterów pszenicy nadal się zbliżają od lutowego WASDE. Notowania australijskie spadły o 6 USD/tonę, ponieważ nowe dostawy eksportowe znacznie wzrosły. Notowania kanadyjskie spadły o 16 USD/t przy dużych dostawach i zgodnie ze spadkami w Australii i USA. Notowania ropy naftowej w USA spadły o 16 USD/t w związku ze sprzyjającymi warunkami pogodowymi i niepewnością co do polityki handlowej USA i handlu zagranicznego.
Rosyjskie notowania wzrosły o 4 USD/tonę, ponieważ krajowe dostawy pszenicy nadal się kurczą. Notowania w UE spadły tylko o 3 USD/tonę. Notowania argentyńskie pozostają najbardziej konkurencyjne, pomimo wzrostu o 7 USD/tonę w ciągu ostatniego miesiąca w związku z silnym popytem ze strony Brazylii.
Prognozuje się wzrost globalnej produkcji kukurydzy w tym miesiącu, ponieważ większe zbiory w Indiach, Rosji i na Ukrainie z nawiązką zrekompensowały redukcje w Meksyku i RPA. Prognozuje się, że światowy handel spadnie w tym miesiącu, a zmniejszony eksport z Brazylii i Republiki Południowej Afryki z nawiązką zrównoważy wzrost do Argentyny. Prognozuje się, że światowy import spadnie w tym miesiącu, a ograniczenie importu do Chin zrównoważy wzrost w przypadku Turcji, Wietnamu i Kolumbii. Średnia cena gospodarstwa rolnego w USA w sezonie pozostaje niezmieniona i wynosi 4,35 USD za buszel.
Od lutowego WASDE oferty eksportowe dla wszystkich głównych miejsc pochodzenia z wyłączeniem Ukrainy spadły ze względu na łagodną pogodę dla upraw w Ameryce Południowej i niepewność celną. Oferty w USA spadły o 13 USD/tonę do 213 USD.
Oczekiwania dotyczące zwiększonych dostaw w Stanach Zjednoczonych przeważają nad niepewnością ze względu na zmieniającą się politykę handlową. Argentyńskie oferty eksportowe również spadły o 13 USD/tonę do 219 USD. Presja związana z trwającymi żniwami nadal łagodzi oferty eksportowe. Brazylijskie oferty spadły o 18 USD za tonę do 226 USD.
Szybki postęp sadzenia i lepsze prognozy pogody ułatwiły licytacje. Ukraińskie oferty eksportowe wzrosły o 3 USD/tonę do 230 USD, ponieważ ograniczone dostawy po słabych zbiorach zeszłej jesieni nadal nie zaspokajają popytu ze strony partnerów.
CECHA RYNKU
Prognoza importu kukurydzy Kolumbia na rekordowym poziomie Kolumbia w sezonie 2024/25 prognozowany jest import kukurydzy na rekordowy poziom 6,8 mln ton. Wzrost ten można przypisać niższej produkcji krajowej, rosnącemu popytowi ze strony przemysłu paszowego i lepszemu dostępowi do rynku dla amerykańskiej kukurydzy w ramach amerykańsko-kolumbijskiej umowy o promocji handlu (CTPA).4 Produkcja krajowa stanowi około 20 procent konsumpcji kukurydzy w Kolumbii, głównie białej kukurydzy do użytku spożywczego. Zazwyczaj produkcja rośnie wraz z zapotrzebowaniem na żywność. Import pokrywa pozostałą konsumpcję, która jest wykorzystywana głównie na paszę dla zwierząt i ma tendencję do wzrostu wraz z popytem na paszę.
Utrzymujące się niskie ceny międzynarodowe i silniejsze peso kolumbijskie w stosunku do dolara amerykańskiego przez cały 2024 r. ograniczyły krajową produkcję kukurydzy w latach 2024/25, co ma doprowadzić do większego importu. Jednocześnie przewiduje się, że wykorzystanie paszy i pozostałości będzie się dalej rozwijać, głównie w sektorach wieprzowiny i drobiu, które odpowiadają odpowiednio za 25 procent i 65 procent zużycia pasz.5 Przewiduje się, że produkcja wieprzowiny i drobiu wzrośnie w 2025 r., a zwiększony popyt na paszę dla zwierząt spowoduje dodatkowy import kukurydzy, co stanowi szansę na większy import kukurydzy z USA.
Konkurencyjność eksportu kukurydzy w USA wzrosła od sezonu 2022/23, kiedy to kontyngent taryfowy (TRQ) wynegocjowany w ramach CTPA wygasł po 12 latach, umożliwiając bezcłowy wwóz do Kolumbii nieograniczonych ilości amerykańskiej kukurydzy. Wcześniej CTPA stosowała 25-procentową taryfę celną do ilości poza kontyngentem. Kontyngent taryfowy rozpoczął się od 2,1 mln ton i rósł rocznie do 3,4 mln ton aż do stopniowego zniesienia.
Bezcłowy status amerykańskiej kukurydzy równoważy korzyści handlowe dostawców Mercosuru w ramach Andyjskiego Systemu Przedziałów Cenowych (APBS). 8 W latach 2018/19 do 2022/23 Brazylia i Argentyna zwiększyły udział w rynku dzięki korzystniejszemu dostępowi w ramach APBS, podczas gdy handel amerykański był skoncentrowany na innych rynkach. Najnowsze dane sugerują, że udział w rynku amerykańskim wzrośnie w latach 2024/25, ponieważ oczekuje się, że amerykańska kukurydza będzie bardziej konkurencyjna w stosunku do dostawców Mercosuru.
Raportowanie sprzedaży eksportowej w USA na dzień 27 lutego pokazuje, że całkowite zobowiązania na lata 2024/25 wynoszą 5,0 mln ton, w porównaniu z 3,6 mln ton w roku poprzednim. Skumulowany eksport do Kolumbii jest o 13 procent większy niż w tym samym okresie ubiegłego roku.
oprac, e-red, ppr.pl na podst źródło: USDA
.png)
Zaloguj przez Facebook
