CTR_2024
TSW_XV_2025

Wystąpienie ministra Wojciecha Olejniczaka w Sejmie RP

10 grudnia 2003

Informacja w sprawie proponowanych przez Komisję Europejską zmian WPR oraz ich konsekwencji dla Polski.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Po 1 maja przyszłego roku będziemy pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Razem z nami w nowej sytuacji geograficznej, politycznej i ekonomicznej znajdzie się jeszcze dziewięć państw. Nigdy do tej pory Unia nie powiększała się jednocześnie aż o tak dużą liczbę krajów. Wśród nich Polska ma pozycję wyjątkową nie tylko z powodu wielkości naszego kraju, ale przede wszystkim z powodu pozycji, jaką zajmuje u nas rolnictwo.
Fakty są takie, iż jesteśmy państwem słabszym ekonomicznie od każdego z obecnych członków Unii Europejskiej. Mamy wiele do nadrobienia w szczególności w rolnictwie, gdzie jest jeszcze wiele zapóźnionych obszarów i akcesja jest ogromną szansą dla nich. Przykłady Hiszpanii, Grecji czy Irlandii mówią same za siebie.
Dziś po raz kolejny dyskutujemy nad Wspólną Polityką Rolną i planami jej reformy. Mam świadomość, iż najłatwiej jest krytykować i negować. To bardzo proste i każdy z nas tu obecnych to potrafi. Każdy, kto neguje nie słuchając argumentów nie bierze na siebie odpowiedzialności za decyzje. To bardzo wygodne, ale czy to właściwa droga? Decyzję, jak już powiedziałem podjął Naród. My musimy wykonać jego wolę. Wznosząc się ponad polityczne podziały, musimy zrobić wszystko, aby w kolejnych latach nasz kraj, między innymi dzięki Wspólnej Polityce Rolnej, równał do najlepszych.

Panie Marszałku! Wysoki Sejmie!
To historyczna chwila, tak jak ta, gdy za czasów Mieszka I Polska przyjmowała chrzest. Kto z ówczesnych miał świadomość tego, iż jest to przełomowy moment w historii naszego młodego państwa? Musiało minąć wiele lat, by ten fakt dotarł do społecznej świadomości. Tak jest i dziś. Możemy mieć wątpliwości i zastanawiać się. Wiem jednak jedno za pięć, dziesięć lat będą pozytywne efekty naszej decyzji. W takich właśnie kategoriach czasowych powinniśmy to rozpatrywać. Bo przecież nic nie zmieni się z dnia na dzień.
Dzieło scalenia podjęto ponad pięćdziesiąt lat temu. To lata zmian i ewolucji. Również dziś Unia podlega zmianom. Są również propozycje zmian zasad Wspólnej Polityki Rolnej i dostosowania jej do zmieniających się czasów i wyzwań, które one niosą.

Panie Marszałku! Panie Posłanki! Panowie Posłowie!
Przedstawiam dziś informację w sprawie proponowanych przez Komisję Europejską zmian WPR oraz ich konsekwencji dla Polski. Realizując postanowienia szczytu berlińskiego z końca 1999 roku, w lipcu 2002 roku Komisja Europejska opublikowała Przegląd Średniookresowy WPR. Przyjęty projekt reformy z założenia dotyczył krajów obecnej „15”, a następnie reforma miała być rozciągnięta na nowe kraje członkowskie. W ramach tego przeglądu Komisja zaproponowała m.in. wprowadzenie zryczałtowanych płatności bezpośrednich, których otrzymywanie nie byłoby uwarunkowane tak jak dotychczas, uprawą określonych roślin na przykład zbóż, czy chowem określonych zwierząt. Zaproponowano również stopniową obniżkę płatności bezpośrednich, w ciągu 7 lat o 20% dla obecnej „15”. Zaoszczędzone w ten sposób środki byłyby przeznaczone na wsparcie II filaru WPR, który obejmuje instrumenty towarzyszące: LFA, programy rolno-środowiskowe, zalesianie i wcześniejsze emerytury oraz nowe instrumenty.
Propozycje te zawierały zarówno elementy pozytywne z punktu widzenia Polski, takie jak uproszczenie systemu płatności bezpośrednich czy wyłączenie krajów kandydackich z modulacji płatności, stopniowej ich redukcji i przeznaczeniu zaoszczędzonych środków na rozwój wsi oraz negatywne, takie jak np. zniesienie interwencji na rynku żyta.
W styczniu 2003 roku Komisja Europejska (w dokumencie A long-term policy perspective for a sustainable agriculture) przedstawiła propozycje reform WPR.

Panie Marszałku! Wysoki Sejmie!
Reagując na ten dokument w maju 2003 roku Rząd RP przyjął stanowisko w sprawie propozycji reformy Wspólnej Polityki Rolnej. Dokument ten przed przyjęciem przez Radę Ministrów był uzgadniany z partnerami społecznymi i uzyskał ich poparcie. W stanowisku tym uznano, że proponowana reforma WPR prowadzi do zmiany warunków funkcjonowania rolnictwa na wiele lat
i w efekcie do zmiany wynegocjowanych przez nasz kraj warunków przystąpienia. Rząd RP uznał, że decyzje dotyczące reformy powinny w pełni uwzględnić stanowisko nie tylko obecnych, ale i nowych państw członkowskich. Stanowisko to zostało zaprezentowane Komisarzowi Fischlerowi oraz przedstawicielom Państw Członkowskich UE.
Polski rząd poparł koncepcję oddzielenia płatności od produkcji. Stwierdzono też, że reforma WPR nie może prowadzić do pogorszenia warunków funkcjonowania polskiego sektora rolno-spożywczego i wsparcia obszarów wiejskich w stosunku do warunków uzgodnionych na szczycie w Kopenhadze. Stwierdzono możliwość poparcia dla propozycji Komisji dotyczącej utrzymania systemu kwot mlecznych do roku 2014, ale pod warunkiem, że dla Polski wzrost kwot mlecznych byłby odpowiednio wysoki
i uwzględniał w pełni potrzeby krajowe związane z restrukturyzacją sektora do roku 2014. Rząd opowiedział się zdecydowanie za utrzymaniem skupu interwencyjnego żyta.
W czerwcu 2003 roku w Luksemburgu, Rada UE uzgodniła ostateczny kształt reformy WPR, który był wynikiem osiągniętego w sprawie reformy kompromisu wśród krajów Piętnastki. Znacznie zmniejszono zakres modulacji oraz dano krajom członkowskim możliwość wypłacania części płatności bezpośrednich na dotychczasowych zasadach, tj. w powiązaniu z produkcją określonych upraw czy chowem określonych zwierząt.
Z inicjatywy Polski do dokumentów końcowych zostały załączone Wspólne Deklaracje nowych państw członkowskich w sprawie reformy WPR.
Strona polska przedstawiła następujące główne postulaty:
* wyłączenie nowych płatności bezpośrednich do mleka z tytułu obniżek cen interwencyjnych w tym sektorze, z mechanizmu stopniowego dochodzenia do pełnych płatności bezpośrednich;
* rekompensaty dla polskich producentów żyta za zniesienie interwencji na tym rynku, podobnie jak dla producentów z Niemiec;
* możliwość zastosowania w nowych krajach członkowskich okresu przejściowego na wprowadzenie zasady współzależności do czasu zakończenia okresu przejściowego na dochodzenie do pełnych płatności bezpośrednich.
Na posiedzeniach Rady Ministrów UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa przedstawiciele Polski wielokrotnie zabierali głos i prezentowali stanowisko Rządu RP w sprawie reformy, wskazując na konieczność uwzględnienia postulatów krajów kandydujących. Niemniej jednak status aktywnego obserwatora ograniczał możliwości działań i pozwalał jedynie na prezentację stanowisk, bez możliwości bezpośredniego wpływu na decyzje podjęte dla państw UE-15 w Luksemburgu.

We wrześniu br. Unia Europejska przyjęła projekt Rozporządzenia Rady, reformującego WPR dla krajów „15”. W październiku bieżącego roku, przygotowane przez Komisję Europejską projekty dotyczące reformy WPR oraz adaptacji Traktatu Akcesyjnego, zostały przedstawione krajom kandydującym. Trafiły do nas:
* projekt rozporządzenia Rady dostosowującego Rozporządzenie Nr 1782/2003, ustanawiające postanowienia dotyczące systemów bezpośredniego wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz ustalające pewne schematy wsparcia dla rolników, Rozporządzenie Nr 1786/2003 w sprawie wspólnej organizacji rynku suszu paszowego oraz Rozporządzenie Nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EAGGF) z tytułu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej oraz
* projekt decyzji Rady dostosowująca Akt Przystąpienia Czech, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji oraz zmian w Traktatach, na podstawie których utworzona jest Unia Europejska, w następstwie reformy Wspólnej Polityki Rolnej.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi po dokonaniu analizy przedstawionych materiałów stwierdził, iż dokumenty te umożliwiają stopniowe włączenie państw kandydujących do zreformowanej Wspólnej Polityki Rolnej, niemniej jednak nie uwzględniają wcześniej zgłoszonych przez Polskę postulatów dotyczących:
* przyznawania nowych płatności dla polskich producentów na równych zasadach z obecnymi krajami UE 15, dotyczy mleka, a także roślin energetycznych i orzechów;
* zapewnienia, odpowiedniej do potrzeb, kwoty mleka, w przypadku przedłużenia obowiązującego do roku 2007/2008 systemu kwotowania.
W sektorze żyta potwierdzono możliwość wsparcia regionów, w których produkcja żyta ma duże znaczenie, na podobnych zasadach jak w przypadku Niemiec.
Na początku listopada bieżącego roku na wniosek Ministra Rolnictwa, po akceptacji ZP KIE, materiał dotyczący uwag do projektu Decyzji Rady dostosowującej Akt Akcesji nowych krajów członkowskich oraz dostosowującej traktaty ustanawiające UE, w związku z reformą Wspólnej Polityki Rolnej został skierowany na posiedzenie RM. W ślad za przyjęciem tej informacji będą przygotowane kolejne wystąpienia do odpowiednich organów UE.
Na posiedzeniu COREPER II w dn. 5.11.03, podjęto decyzję, aby prace nad propozycjami KE w sprawie Adaptacji Traktatu Akcesyjnego do Reformy Wspólnej Polityki Rolnej były prowadzone przez grupę ds. rozszerzenia. Ambasador Polski zaproponował, aby przedstawione projekty rozporządzeń były dyskutowane w ramach grup roboczych Rady w obszarze rolnictwo. Polska uzyskała zapewnienie ze strony Prezydencji, iż w pracach grupy ds. rozszerzenia nad propozycjami aktów prawnych będą brać udział eksperci ds. rolnictwa
z państw przystępujących do UE. Spotkania z udziałem przedstawicieli Polski odbywają się w Brukseli dwa razy w tygodniu, począwszy od dnia. 11 listopada bieżącego roku.
W trakcie pierwszego posiedzenia grupy roboczej, Prezydencja poinformowała, że przedmiotem obrad nie powinny być inne kwestie niż techniczne. Przedstawiciel Polski zaprezentował stanowisko w sprawie: objęcia nowych płatności bezpośrednich mechanizmem phasing-in oraz utrzymania wysokości kwot mlecznych na okres 2007/2008-2013/2014.
Na obecnym etapie prac utrzymują się rozbieżności interpretacyjne w odniesieniu do zapisów Traktatu Akcesyjnego i jego adaptacji do wprowadzanej przez kraje obecnej „15” UE reformy WPR.
Mając na uwadze, że rozstrzygnięcia dotyczące przeniesienia postanowień reformy WPR na zapisy Traktatu Akcesyjnego będą miały istotny wpływ na niektóre sektory polskiego rolnictwa, strona polska wykorzysta wszystkie możliwości prawne i polityczne uzyskania takich rozwiązań w zakresie reformy WPR, które uwzględniałyby interesy polskiego sektora rolno-spożywczego.
Podsumowując, należy podkreślić, że reforma WPR przyjęta dla krajów obecnej „15” UE zawiera zarówno elementy pozytywne, jak i negatywne
z punktu widzenia Polski oraz całej rozszerzonej do 25 państw, UE. Te pierwsze na obecnym etapie trudno skwantyfikować i w tym wypadku można przeprowadzić jedynie analizę jakościową. Natomiast w przypadku elementów negatywnych taką analizę ilościową można przedstawić.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Najważniejszym pozytywnym elementem reformy jest uproszczenie WPR polegające na wprowadzeniu nowego systemu płatności bezpośrednich – jednolitej płatności na gospodarstwo (JPG) lub jednolitej płatności regionalnej (JPR). Wynikiem takiego uproszczenia będzie system bardzo zbliżony do systemu jednolitej płatności obszarowej (SAPS ), na jaki zdecydowała się Polska jeszcze w czasie negocjacji akcesyjnych. Przejście z systemu jednolitej płatności obszarowej, jaki będzie stosowany w Polsce przez pierwsze lata po akcesji na nowy system unijny (JPR) będzie zatem dużo łatwiejsze niż przejście na obecnie funkcjonujący w UE-15 system standardowy.
Z uwagi na rozdrobnioną strukturę agrarną polskiego rolnictwa, a także innych krajów UE-25, zmiana ta oznacza niższe koszty funkcjonowania WPR, ponoszone zarówno przez administrację, jak i rolników. Zwiększy to dostępność środków przeznaczonych dla najmniejszych gospodarstw.
Oddzielenie decyzji produkcyjnych rolników od płatności, zwiększa orientację prorynkową sektora, pozostawiając rolnikom większą swobodę w zakresie dostosowań struktury produkcji do wymagań i potrzeb rynku. Ma to fundamentalne znaczenie dla polskiego rolnictwa, z uwagi na możliwości dostosowania po akcesji do UE struktury produkcji i handlu do warunków jednolitego rynku. Oznacza jednocześnie poprawę efektywności ekonomicznej sektora i jego konkurencyjności, a tym samym pełniejsze wykorzystanie szans, jakie stwarza integracja europejska.
W nowej WPR zasady przyznawania płatności w systemie Jednolitej Płatności Regionalnej rozszerzają możliwości wykorzystania do produkcji roślinnej gruntów uprawnionych do płatności. Zastosowanie w Polsce, po zakończeniu okresu przejściowego, systemu jednolitej płatności regionalnej byłoby korzystne m.in. dla producentów ziemniaków nieskrobiowych oraz owoców i warzyw z wyłączeniem upraw wieloletnich, którzy również otrzymywaliby płatności. Takiego rozwiązania nie przewidywała dotychczasowa WPR, jeżeli pominiemy wspieranie grup producentów owoców i warzyw.
Płatności oddzielone od bieżącej produkcji nie stymulują nadmiernej intensyfikacji produkcji i tym samym mają niewielki, zniekształcający wpływ na warunki handlu międzynarodowego. Dzięki temu mogą być klasyfikowane na forum WTO, jako dopuszczalna forma wspierania dochodów rolniczych. W tym sensie oddzielenie płatności od produkcji osłabia krytykę WPR przez kraje trzecie i poprawia pozycję UE w toczących się negocjacjach WTO, dotyczących liberalizacji handlu i polityki rolnej.

Reforma nadała większą rangę przestrzeganiu przez gospodarstwa rolne standardów dotyczących m.in. ochrony środowiska naturalnego, bezpieczeństwa żywności i dobrostanu zwierząt. Służyć temu będą:
* zmniejszenie zachęt do nadmiernie intensywnej produkcji poprzez oddzielenie płatności od decyzji produkcyjnych;
* wprowadzenie nowego instrumentu wsparcia finansowanego ze środków na rozwój wsi (II filar WPR), dla gospodarstw dostosowujących się do standardów, które nie funkcjonowały dotychczas w prawodawstwie krajowym;
* ustanowienie systemu doradztwa dla rolników w zakresie przestrzegania wymogów przewidzianych zasadą współzależności;
* uzależnienie wypłat pełnych płatności bezpośrednich od przestrzegania przez gospodarstwa rolne zasady współzależności.
Polskie gospodarstwa rolne, z uwagi na bardziej ekstensywny charakter produkcji niż w krajach UE, powinny mieć mniejsze problemy z dostosowaniem się do niektórych wymagań wprowadzonych przez zasadę współzależności. Poza tym, co ważniejsze, w okresie stosowania systemu SAPS, przez okres 3-5 lat po akcesji, polskie gospodarstwa rolne nie będą musiały spełniać wymogów określonych zasadą współzależności, a jedynie będzie je obowiązywało stosowanie dobrej kultury rolnej.

Panie Marszałku! Wysoki Sejmie!
Przyjęte zmiany WPR wspierają wielofunkcyjny charakter rolnictwa europejskiego. Chodzi tu nie tylko o oddzielenie wsparcia dochodów od bieżącej produkcji i uwarunkowanie otrzymywania tego wsparcia od przestrzegania szeregu standardów, ale także o zwiększenie środków na działania rozwoju wsi kosztem ograniczenia kwot płatności dla dużych, intensywnych gospodarstw. Zwiększenie rangi rozwoju obszarów wiejskich w stosunku do polityki wsparcia produkcji rolnej nastąpi poprzez przesunięcie części środków z tzw. I filaru WPR, czyli płatności bezpośrednie, na działania w ramach tzw. II filaru, czyli na rozwój wsi w ramach modulacji.
Zastosowanie mechanizmu modulacji w UE-15 nie obejmie nowych krajów członkowskich w okresie dochodzenia do pełnych płatności bezpośrednich, spowoduje to zmniejszenie różnic w intensywności wsparcia bezpośredniego między krajami członkowskimi, z uwagi na wyłączenie małych gospodarstw, do 5 tys. euro płatności rocznie/gospodarstwo, z redukcji płatności, faworyzując kraje o gorszej strukturze rolnej i mniejszej intensywności produkcji. Poza tym, część zaoszczędzonych środków będzie podlegać redystrybucji na zasadach kohezji, także faworyzujących te kraje.
W odniesieniu do Polski zastosowanie modulacji w UE-15 pozwoli na szybsze zmniejszenie różnic w poziomie wsparcia bezpośredniego między dotychczasowymi krajami członkowskimi a Polską w okresie dochodzenia do pełnych płatności.
Istotne jest także to, że podobnie jak w przypadku modulacji, mechanizm dyscypliny finansowej nie obejmie Polski do czasu uzyskania pełnych płatności bezpośrednich.

Panie Marszałku! Wysoki Sejmie!
Projekt Decyzji Rady adaptującej Akt Akcesji do reformy WPR przewiduje rozszerzenie zakresu stosowania mechanizmu phasing-in na nowe płatności bezpośrednie wprowadzone w sektorach: mleka, płatności ponad poziom uzgodniony w ramach Agendy 2000, upraw energetycznych i orzechów, co nie było zapisane w Akcie Akcesyjnym. Ponieważ UE zamierza zreformować rynek cukru i jedna z opcji tej reformy zakłada wprowadzenie płatności bezpośrednich, bardzo prawdopodobne jest zastosowanie mechanizmu phasing-in także w odniesieniu do polskich producentów buraków cukrowych. Zastosowanie mechanizmu phasing-in w odniesieniu do nowych płatności do mleka oznaczałoby, że w okresie 2004-2012 utracone korzyści wyniosłyby ok. 300 mln EUR na 8 lat. Podkreślić należy, że po obniżkach cen interwencyjnych+, ceny i tak będą wyższe niż obecnie stosowane w Polsce.
W przypadku upraw energetycznych byłyby to straty potencjalne, gdyż wsparcie dla tych upraw wg nowego programu pomocowego wynikającego ze zreformowanej WPR byłoby mniej atrakcyjne w porównaniu do wsparcia, jakie oferować będzie w Polsce system SAPS. W Polsce po przejściu na system jednolitej płatności regionalnej, wsparcie upraw energetycznych także będzie mniej atrakcyjne.
W przypadku orzechów straty z tytułu phasing-in w okresie 2004-2012 wyniosłyby 0,5 mln EUR.
Trzeba podkreślić, że objęcie mechanizmem phasing-in nowych płatności bezpośrednich spowodowałoby dalsze zwiększenie i zróżnicowanie wsparcia bezpośredniego, na skutek zastosowania zasady phasing-in do obecnie funkcjonujących w UE płatności bezpośrednich, między starymi i nowymi krajami członkowskimi poszerzonej UE.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
W projekcie Decyzji ustalono wysokość kwot mlecznych dla nowych krajów członkowskich, w tym i dla Polski aż do roku 2013/2014, podczas gdy
w Akcie Akcesyjnym ustalone są limity jedynie do roku 2007/2008. Tym samym wysokość kwot dla Polski i innych krajów przystępujących na okres 2007/2008-2013/2014 została ustalona nie w wyniku negocjacji, jak miało to miejsce
w przypadku kwot na okres 2004/2005-2006/2007, lecz w wyniku jednostronnej decyzji organów UE, czyli Komisji, Rady. Na decyzje te Polska i inne kraje przystępujące nie mają żadnego wpływu, gdyż do momentu akcesji nie posiadają prawa głosu.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Negatywnie z punktu widzenia struktury polskiego rolnictwa należy ocenić likwidację interwencyjnego skupu żyta. W Polsce ta uprawa ma około 22% udziału w powierzchni zasiewów zbóż, co wynika m.in. z warunków klimatycznych oraz słabej jakości naszych gleb. Likwidacja interwencji mimo że tylko część żyta sprzedawana jest na rynku a większość zużywa się w gospodarstwach może spowodować w Polsce obniżenie cen rynkowych żyta. Dlatego strona polska zażądała rekompensaty dla polskich producentów żyta za zniesienie interwencji na tym rynku na zasadach podobnych jak stosowanych wobec producentów niemieckich.
Reforma daje krajom członkowskim możliwości: pełnego uproszczenia systemu płatności bezpośrednich, odroczenia w czasie wprowadzenia nowego systemu, do końca 2006 roku, jak również wyłączenia części płatności z nowego systemu i ich wypłaty na dotychczasowych zasadach, tzn. w powiązaniu
z wymogiem prowadzenia określonej produkcji. Takie elastyczne podejście było warunkiem uzyskania zgody niektórych państw członkowskich na reformę WPR. Budzi to jednak wiele wątpliwości. W krajach, które się zdecydują na taki „mieszany” system, WPR będzie bardziej skomplikowana niż dotychczas. Umożliwienie zróżnicowania WPR w krajach członkowskich, okres przejściowy na pełne wdrożenie, część płatności funkcjonująca na obecnych zasadach, może zniekształcać warunki konkurencji na jednolitym rynku i oznaczać częściową renacjonalizację WPR.
W ocenie nowej WPR nie można pominąć także wątpliwości dotyczących uzyskiwania płatności bezpośrednich przez gospodarstwa bez konieczności prowadzenia produkcji. Trzeba jednak pamiętać, że chociaż otrzymywanie płatności wg nowego systemu nie byłoby związane z obowiązkiem produkcji, to byłoby ono uwarunkowane utrzymaniem ziemi w dobrej kulturze rolnej,
w połączeniu z przestrzeganiem określonych wymogów w zakresie ochrony środowiska. Wzmocnienie tej funkcji wsparcia rolnictwa znalazło swój wyraz we wprowadzeniu obowiązkowego systemu kontroli przestrzegania przez gospodarstwa tych zasad. Podejście to jest zgodne z długookresowym dążeniem do wspierania wielofunkcyjnego charakteru rolnictwa europejskiego i stanowi ważny czynnik legitymujący płatności w opinii podatników i konsumentów w sytuacji, kiedy nie będą one już związane z wymogiem produkcji.
W polskich warunkach koszty wprowadzenia systemu kontroli stosowania przez rolników wymogów ochrony środowiska mogą być znaczące, z uwagi na dużą liczbę gospodarstw i tym samym dużą liczebność próbki gospodarstw kontrolowanych na miejscu. Ponadto, poniesienie wysokich kosztów nie byłoby w pełni uzasadnione w okresie uzyskiwania niepełnych płatności. Tym niemniej w okresie funkcjonowania w Polsce systemu SAPS, stosowanie powyższych wymogów nie będzie obowiązkowe.
W stosunku do pierwotnych propozycji Komisji Europejskiej, znacznie osłabiono efektywność mechanizmu modulacji i tym samym wysokość środków realokowanych z krajów o intensywnym rolnictwie do krajów o rolnictwie bardziej ekstensywnym. Wprowadzono następujące modyfikacje:
* wycofano się z koncepcji głębszej redukcji płatności, maksymalnie 19%, w gospodarstwach największych, otrzymujących ponad 50 tys. euro płatności rocznie;
* obniżono skalę redukcji płatności do maksymalnie 5% dla gospodarstw otrzymujących ponad 5 tys. euro rocznie;
* wprowadzono ograniczenie, że co najmniej 80% środków z modulacji zostanie zatrzymane w kraju, w którym te środki zaoszczędzono na płatnościach bezpośrednich.
Te zmiany są korzystne i dobrze, że Komisja Europejska zamierza je wprowadzić do WPR. Szkoda, że są takie płytkie i faworyzują przede wszystkim kraje zamożne, o intensywnym rolnictwie. Osłabia natomiast efekt spójności, kohezji, w podziale pozostałej części środków, maksymalnie 20%, zaoszczędzonych na płatnościach bezpośrednich, poprzez nadanie stosunkowo wysokiej wagi kryterium powierzchni UR w kraju, a niskiej - kryterium zatrudnienia w rolnictwie i zamożności, licząc PKB na mieszkańca. Tak znaczące odejście od pierwotnych koncepcji modulacji należy z punktu widzenia Polski ocenić negatywnie. Można mieć jedynie nadzieję, że możliwości związane z ideą modulacji płatności bezpośrednich będą pełniej wykorzystywane w przyszłości, kiedy Polska zostanie objęta tym instrumentem. Jest to w zasadzie jedyny sposób na złagodzenie różnic w poziomie wsparcia wynikających z zaszłości historycznych, jaki jest możliwy w ramach określonego limitu budżetowego dla WPR.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Przedstawiłem Wysokiej Izbie informację o proponowanych zmianach Wspólnej Polityki Rolnej oraz o konsekwencjach, jakie będą one miały dla naszego Kraju. Przedstawiłem, tak jak zawsze mam w zwyczaju, wszystkie strony pozytywne oraz te miejsca, które mogą mieć negatywny wpływ na szybsze wyrównywanie różnic między polskim a unijnym rolnictwem.
Tak jak powiedziałem na wstępie mojego wystąpienia, łatwo jest krytykować i negować. Dziś jednak, po przedstawieniu tej szerokiej informacji, oczekuję konstruktywnej dyskusji, która da nam argumenty do dalszych negocjacji z przedstawicielami Unii Europejskiej. My walki o swoje racje nie zakończyliśmy. Przedstawiciele naszego rządu, Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, są cały czas obecni w Brukseli i pilnują spraw polskiego chłopa i polskiej wsi. Dziś jeszcze jesteśmy obserwatorami, mamy głos doradczy, ale już dziś z tym głosem muszą się liczyć obecni członkowie Unii. Będą się liczyć tym bardziej, jeśli będziemy, my członkowie rządu, wsparci siłą i konstruktywną jednością polskiego parlamentu.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dziękuję za uwagę.


POWIĄZANE

Klienci Poczty Polskiej mogą skorzystać z nowej usługi dotyczącej przesyłek reje...

Oficjalnie zostało potwierdzone, że Rada Nadzorcza Krajowej Grupy Spożywczej w d...

Krajowa Rada Izb Rolniczych informuje, że jest organizatorem wypoczynku letniego...


Komentarze

Bądź na bieżąco

Zapisz się do newslettera

Każdego dnia najnowsze artykuły, ostatnie ogłoszenia, najświeższe komentarze, ostatnie posty z forum

Najpopularniejsze tematy

gospodarkapracaprzetargi
Nowy PPR (stopka)Pracuj.pl
Jestesmy w spolecznosciach:
Zgłoś uwagę