Poselska interwencja w sprawie zakładów utylizacyjnych

Zwierzęta padłe jako odpady podlegają przetworzeniu w wydzielonych zakładach utylizacyjnych, a uzyskana mączka i tłuszcz muszą być spalone w temperaturze powyżej 600 stopni Celsjusza. Zwłoki zwierzęce stanowią w krajach Unii Europejskiej około 15 procent ogółu surowca utylizacyjnego, natomiast w Polsce występuje niewielki odzysk tego rodzaju odpadów i wynosi od 0,5 do 3 procent.

Koszt utylizacji, który sięga 1,20 złotych za kilogram, w przypadku na przykład krowy kształtuje się na poziomie od 600 do 700 złotych, tak więc rolnikom bardziej opłaca się zakopać zwłoki zwierząt w przypadkowym miejscu lub porzucić w lesie niż przekazać je do zakładu utylizacyjnego argumentuje Tadeusz Tomaszewski w poselskiej interpelacji do ministra rolnictwa i rozwoju wsi. 

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa może udzielić pomocy finansowej na zbieranie i przetwarzanie na mączkę zwłok zwierzęcych. Z pomocy tej sięgającej nawet 98 procent kosztów mogą skorzystać podmioty branży utylizacyjnej. Z informacji uzyskanych od przedstawicieli tych zakładów wynika, że na dzień odbioru padliny od rolnika zakład nie zna wysokości przydzielonej pomocy. W tej sytuacji rolnik płaci pełną kwotę kosztów utylizacji. Równocześnie w Polsce istnieje prawo zobowiązujące lokalne samorządy gminne do rozwiązania problemu niewłaściwego zagospodarowania zwłok. 

By rozwiązać ten problem wiele gmin z Wielkopolski zawarło umowy z zakładami utylizacyjnymi na zbiórkę i utylizację zwłok zwierzęcych. Gmina w tej sytuacji ponosi całe koszty, a dopiero później wnioskuje o dofinansowanie od 50 do 90 procent kosztów utylizacji. Wprawdzie rolnik nie ponosi kosztów, jednak ciążą one na gminie. 

Problemem pojawiającym się przy tego rodzaju rozwiązaniu jest to, że gmina, która jest odpowiedzialna za stworzenie odpowiednich warunków do zagospodarowania zwłok zwierzęcych, nie może uzyskać dofinansowania na wykonanie tego zadania z budżetu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ponieważ tych kwestii nie normują odpowiednie przepisy prawne argumentuje gnieźnieński parlamentarzysta i dodaje: Pomoc finansowa winna być udzielona gminom, co uprościłoby procedurę i zasady jej przydzielania, a jednocześnie wyeliminowałoby możliwość korzystania z podwójnego dofinansowania przez podmioty zajmujące się zbieraniem i utylizacją padłych zwierząt. 

Zdaniem parlamentarzysty rozwiązanie przyjęte przez samorządowców spotkało się z akceptacją rolników, poprawiło bezpieczeństwo sanitarno-weterynaryjne oraz zmniejszyło zanieczyszczenie środowiska. W tej sytuacji Tadeusz Tomaszewski zwrócił się z prośbą o zmianę przepisów prawnych i jednocześnie skierował do ministra rolnictwa i rozwoju wsi kilka pytań. Między innymi czy aktualny system prawny daje gwarancję właściwego zagospodarowania zwłok zwierzęcych, jakie środki finansowe są przeznaczane w budżecie państwa na pomoc związaną z odbiorem i utylizacją zwierząt gospodarskich oraz kto ją otrzymuje. Ponadto poseł jest zainteresowany, czy przewiduje się zmianę przepisów prawa pozwalającą na otrzymanie z ARiMR pomocy finansowej przez samorządy gmin na realizację zadania związanego z utylizacją zwierząt gospodarskich.