4 sierpnia wejdzie w życie rozporządzenie Ministra Finansów z 14 lipca br. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz.U. nr 133, poz. 1119). Duże i średnie przedsiębiorstwa od dawna oczekują na te przepisy. W ich przypadku koszt uzyskania certyfikatu – na poziomie kilkuset złotych – nie powinien być przeszkodą. Tym bardziej, że wyeliminowanie zbędnej korespondencji może przynieść znaczne oszczędności. W początkowym okresie mniejsze firmy najprawdopodobniej rzadziej będą korzystać z możliwości wystawiania e-faktur. Należy jednak podkreślić, że do odbierania faktur opatrzonych podpisem elektronicznym nie jest konieczne ponoszenie kosztów – oprogramowanie do weryfikacji otrzymywanych dokumentów dostarczane jest bowiem bezpłatnie.
Pewnym ograniczeniem w powszechnym stosowaniu e-faktur jest koszt uzyskania tzw. certyfikatu kwalifikowanego. Jest on konieczny do oznaczania faktur kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Nie można bowiem podpisywać e-faktur za pomocą zwykłego podpisu elektronicznego. Konieczne jest uzyskanie tzw. certyfikatu kwalifikowanego i posługiwanie się kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
Jako rozwiązanie alternatywne rozporządzenie przewiduje możliwość wystawiania e-faktur przy użyciu tzw. systemu EDI (elektronicznej wymiany danych). System taki musi być zgodny z umową w sprawie europejskiego modelu EDI, która została opisana w art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr 1994/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych (Dz.Urz. UE L 338). Jak podkreślają eksperci EDI jest techniką pozostawiającą użytkownikom spory margines swobody konfigurowania systemów obsługujących wymianę dokumentów. Najprawdopodobniej ten sposób będzie częściej wykorzystywany w praktyce w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Faktury przesłane droga elektroniczną powinny być przechowywane w formie elektronicznej w formacie, w którym zostały przesłane. Sposób przechowywania musi gwarantować autentyczność ich pochodzenia oraz integralność ich treści. Dotyczy to zarówno wystawcy faktur, jak i ich odbiorcy. Co do zasady e-faktury powinny być przechowywane na terytorium Polski. Możliwe jest jednak przechowywanie e-faktur w innym kraju UE pod warunkiem zawiadomienia o miejscu ich przechowywania właściwego naczelnika urzędu skarbowego (i naczelnika urzędu celnego jeśli firma jest podatnikiem podatku akcyzowego).
Bez względu na miejsce przechowywania faktur elektronicznych konieczne jest zapewnienie do nich dostępu drogą elektroniczną podczas ewentualnej kontroli. Konieczne jest także zachowanie możliwości ich wydruku.
Jak stosować faktury elektroniczne
Jeśli podpis, to tylko kwalifikowany
Nie jest dopuszczalne podpisywanie e-faktur za pomocą zwykłego podpisu elektronicznego. Konieczne jest uzyskanie tzw. certyfikatu kwalifikowanego i posługiwanie się kwalifikowanym podpisem elektronicznym.