Przemieszczanie się osób wewnątrz państw Unii nie jest tak swobodne, jak reklamowano. Dotyczy to podróżujących ze zwierzętami domowymi. Rozporządzenie w tej sprawie, które weszło w życie w lipcu br., jest pewnym rozczarowaniem dla właścicieli czworonogów.
Wolność poruszania się po całej prawie Europie była jednym z ważkich
argumentów euroentuzjastów w okresie, gdy w naszym kraju trwała kampania przed
referendum, którego wynik ostatecznie miał zadecydować o akcesji. Było to dosyć
chwytliwe, gdyż faktycznie nie sposób się nie zgodzić, że sprawa ta nie
dotyczyła tylko kwestii finansowych, a przecież integracji europejskiej
(przynajmniej w założeniu) nie można sprowadzać wyłącznie do przepływów
pieniędzy. To, w pewnym sensie pragnienie wolności, na pewno nie pozostało bez
wpływu na wynik głosowania. Dziś jednak wiadomo już, że Unia nie jest taka, jak
ją rysowano i że Polacy zostali w wielu sprawach po prostu oszukani przez
polityków zapatrzonych na Brukselę.
Polacy lubią zwierzęta
Ktoś może powiedzieć, że prawa ustalające zasady przewozu zwierząt, to nieistotny dla obywateli szczegół. W zasadzie tak jest, to po prostu interesujący szczegół z zakresu prawa europejskiego, ale czy taki nieistotny, to już może być dyskusyjne. W Polsce posiadanie np. psa jest niezwykle rozpowszechnione w porównaniu z krajami Zachodu. I to nie tylko dlatego, że Polacy to taki sympatyczny i lubiący zwierzęta naród, ale też z przyczyn dużo bardziej prozaicznych. Oprócz tradycji posiadania psa, gdy ma się ku temu jakiekolwiek warunki, istnieje jeszcze zwyczaj nie płacenia podatku lokalnego od posiadania psów (bo jego ściągalność jest bardzo znikoma). W demokracjach zachodnich oczywiście taka postawa jest nie do pomyślenia, bo podatek to spory wydatek a i oszczędność obywateli (lub skąpstwo, jak kto woli) znacznie wyższa.
Europomysł
Wracając jednak do obostrzeń w przewozie zwierzątek - są one, jak przystało na europejską biurokrację, niebywale szczegółowe. I tak do tej pory wystarczające było przeważnie jedno zaświadczenie, dotyczące zdrowia pupilka. Teraz będzie "nieco" inaczej. Na wstępie rozporządzenie definiuje organizmy żywe, podlegające nowym przepisom. Tak wiec objęte nimi są: psy, koty, fretki, bezkręgowce (z wyjątkiem pszczół i skorupiaków), ozdobne ryby tropikalne, płazy, gady, ptaki (z wyjątkiem drobiu), gryzonie. Najpopularniejsze zwierzaki, czyli psy, koty, fretki muszą przy przekraczaniu granicy (wewnątrz-unijnej!) posiadać: czytelny tatuaż lub chip (tzw. transponder, zgodny z normą ISO 11784 lub załącznikiem A do normy ISO 11785), zawierający dane identyfikacyjne. Notabene, właściciel też musi podać swoje szczegółowe dane!
Oprócz tych elementów u zwierzątka (tatuaż dozwolony tylko do 2012 r., potem już tylko chipy), musi ono posiadać... swój paszport. Dokument ten nie jest wystawiany przez organ nadrzędny w miejscu zamieszkania np. kotka, jak ktoś gotów by był pomyśleć, lecz przez uprawnionego weterynarza, który wykonał mu stosowne szczepienia.
To nie żarty
Tylko jako ciekawostkę można dodać, że takie kraje jak: Szwecja, Irlandia i Wielka Brytania wywalczyły sobie prawo do stosowania jeszcze ostrzejszych wymogów. Raczej nie będzie to przepis martwy, do czego jesteśmy przyzwyczajeni w Polsce. Albowiem, jeżeli kontrola graniczna ujawni brak wymienionych "dokumentów" zwierzaka, lub też nie spełnianie przezeń odpowiednich wymogów, to może być ono: zawrócone z granicy, poddane kwarantannie, lub też, w ostateczności, uśpione (!) bez żadnej rekompensaty dla właściciela. I kto by pomyślał, że tak ciężko będzie zwierzątkom w Unii Europejskiej? I niestety, nie będą one w stanie zrozumieć, że i ludziom nielekko, iż ich właścicieli także dotyka biurokratyczna głupota a nie jest żadną pociechą, że w stosunku do ludzi jest ona wielokrotnie większa.
.png)
Zaloguj przez Facebook
