W każdej firmie jednym z najistotniejszych wymogów stawianych przez prawo pracodawcy jest zapewnienie bezpieczeństwa podwładnych. Po wejściu Polski do Unii nacisk położony na sprawy BHP w firmie jest jeszcze większy. Niestety, mimo najlepszych chęci i ostrożności, czasem dochodzi do nieszczęśliwych zdarzeń. Prawo klasyfikuje je zgodnie z kryteriami czasowymi i medycznymi.
Za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:
• podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności
lub poleceń przełożonych,
• podczas lub w związku z wykonywaniem przez
pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia,
• w czasie
pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą
pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy;
pracownik może przerwać drogę, o ile jest to uzasadnione okolicznościami (np.
zazwyczaj wracając do domu robił zakupy i tym razem postąpił podobnie).
Za śmiertelny uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie wynoszącym maksymalnie sześć miesięcy od dnia wypadku. Ciężki wypadek to z kolei zdarzenie, w wyniku którego doszło do ciężkiego uszkodzenia ciała, np. do:
• utraty wzroku, słuchu, mowy lub zdolności rozrodczych,
• innego
uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia, naruszającego podstawowe funkcje
organizmu,
• choroby nieuleczalnej lub zagrażającej życiu,
• trwałej
choroby psychicznej,
• całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy w
zawodzie,
• trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała.
Zbiorowym wypadkiem przy pracy jest z kolei wypadek, któremu na skutek tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby. Zaprezentowane klasyfikacje są istotne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ od zakwalifikowania danego nieszczęśliwego zdarzenia do jednej z wymienionych grup zależą uprawnienia poszkodowanego, a niejednokrotnie również jego rodziny.
.png)
Zaloguj przez Facebook
